etkisi yıllar sonra anlaşılabilecek acı gerçektir. ne yazıkki bir nesil facebook denen zımbırtıyla büyüyüp ülkeye faydalı olmaya çalışacaklar tabi olabilirlerse. ilk yapıldıgı yıllardaki amacından uzak olan facebook belkide en çok zararı bizim gençlerimize veriyor. nerdeyse günün tamamını facebook ta geçiren zavallılar var, zavallılar çünkü iyice bilgisayardan yönetilen bir robota dönmüş durumdalar. gözleri bilgisayarın koordinatlarından asla dışarı çıkmıyor. bir ekrana kitlenme hali var.
bu neslin ilerde yapacakları ise şunlardır, artık insanları insan yapan degerler face sayesinde bir bir ortadan kaybolacaktır. öyle bir hal alacaktır ki bu hadise insanlar yüzyüze konuşmak yerine bilgisayardan yazışmayı tercih edecekler.
facebook sayesinde arkadaş edinirler, sevgili bulurlar, deyim yerindeyse çıkarlar. toprak sahibi olurlar ve sayısız hayvanları olur.
kendilerini gösterirler fotoğraflar sayesinde ve belki reelde asla göremeyecekleri türlü türlü insanları görme fırsatı(!) yakalarlar.
gruplar sayesinde derslere, öğretmenlere isyan ederler.
derken zaman geçer ve bunlar büyürler. çok yazık değil mi?
acı bir gerçektir. sürreal bir yaşam tarzı içine giren insanlar bu internet sitesini gerçek hayatları sanarlar ki gerçek hayatla uzaktan yakından bir ilişkisi yoktur .
bundan önce ki nesiller sokakta futbol oynayarak, misket oynayarak ya da klasik çocuk oyunları oynayarak büyüdüler lakin yeni nesil facebook da inek besleyerek, video paylaşarak büyüyor yazık nereye gidiyor bu memleket? referanduma hayır.
eskiden çocuklar annelerini bıktırarak telefonu alır ve teyzesini, dayısını, amcasını arardı. şimdi ise ablası ya da abisini bıktırarak bilgisayarın başına geçiyor ve facebook sohbet kısmından "slm" yazıyor. işte bu durum acı gerçeği yüzümüze çarpar.
evet, bu bir gerçek. o lanet olası oluşum tüm 95 li insanları adeta içine çekti.
zaten kendimi bildim bileli herkeste bir hava atma, ego tatmini durumu gözlüyordum fakat bu facebook adeta yaşıtlarımın bu derdine derman oldu. herkes birbirinin resimlerini övüyor. sebep? çünkü övmezse kimse onun resimlerini övmez. bu zincirleme reaksiyon ve yeni nesillerin ego olayını abartması facebook'u gözümde düşürmeye yetti bile.
hepsi bu kadar mı peki? tabii ki değil.
facebook'un amacı neydi? eski arkadaşlarımızı bulmak, tekrar geçmişe dönmekti değil mi? bu ergenler geçmişteki arkadaşlarını ararlarsa ana rahmindeki hücreleri bulurlar! peki amaç dışı kullanmak doğru mu bir şeyi? yapıcı ise evet. bu yaptıkları yapıcı bir şey değil.
