Bugün kurumlar bitti. insanın içinde buruk bir sevinç, içten bir hüzün var.
hani son baharda buruk bir hüzün tasir insan, yapraklar dökülürken iste o misal
Düsünüyorum da kurumlar deyip geçiyoruz, hayatimdan 28 kurumlar, 112 geçici vergi, 336 Katma Deger Vergisi, 84 tanede 4 aylik dönem bordrosu su gibi geçiiiiiip gitti.
Hiç tanimadigimiz insanlarin milyonlarca faturasi geçti elimizden. simdi bakiyorum da geçmise topu topu 60 yada 70 kurumlar Vergisi kadar olan hayatimizin kacinci beyannamesindeyiz acaba.
iste bu yüzden Kurumlarin benim Kalbimde ayri bir yeri vardir .
Kapali dört duvar içinde ( f ) tipi büromuzda evraklar, çay, sigara, nescafe gibi kader mahkumu olan oda arkadaslarimizla müebbetiz buralarda...
Ama bizim de bir müebbet hiçbir seyi takmaksizin gelecege gülümseyen bir umutla işlerin bitecegi günlerin hayalini kurup, piknik muhabbetleri edip, tatilden bahsedecek kadar ileri gittigimiz oluyor zaman, zaman.
Belki kafeste bir kus, belki fanusta bir balık, belki de saksıda bir çiçek , yada büroda bir muhasebeci, hepimiz aynıyız; kimimiz yem, kimimiz su , kimimiz evrakla besleniriz.
isteeeee böyle; kapalı hücremizden dısariya açilan tek penceremiz var dünyada, kiminin pentium, kiminin celeron ne önemi var? hepsi tek pencere elektrikle beraber karisir gider karanliga.
Mutluluk ile mutsuzluk, Leyla ile mecnun, Tom ve jery , Temel ile Kabasakal, Kuru fasulye ile Pilav Gelir Tablosu ile Bilanço.
Her seyi bilen Adam her seyi Bilen Kadin;
Her sey, her sey bizim sadece bilmek zorunda oldugumuz tek sey, bizler sadece her seyi ögrendik mi baska bilgiye ihtiyacimiz yok demektir bu kadar basit bizim isimiz.
Saçlar agarir, eklemler kireçlenir, sigaralar tüter, kanlı közlerde, bulutlu cigerlerde
Çıkar kanunu! sat malı! kes faturayı! tasisin kıravatlı hamalları memleketi taşısin nasil taşırsa taşısin. naylon, vergi ziyaı, rüşvet... taşısın yeter
Ne Fatih, ne Bogaz Köprüsü En uzunu yakin eden biziz Mükellef ile Devlet arasindaki köprü.
15 tatil, yaz tatil, kis tatil, resmi tatil, Jüpiter, Uranüs, Neptün bizim için,
Bizlerin tatili, seyahat ve konaklama hesaplarinda baslar 690 da biter. bizim tatilimiz bir Pazar kaçamagi bir de aksam eve erken dönüstür.
Şu Tek Düzen hayatimizda siradan hesaplarla geçen ömrümüzün
Dönem Sonuna geliyoruz yavas, yavas.
yarak gibidir afedersin. hele bir de kurumsallaşmamış özel bir şirkette çalışıyorsa ve sadece resmi muhasebe değil de finansman falan gibi şeylerle de uğraşıyorsa boku yemiştir. hayatı omuzunda çantası, banka, ssk, vergi dairesi arasında koşturarak geçecektir. ancak son dakikalarda ödenebilen çeklere son dakikalara kadar para yetiştirmeye çalışacaktır. kendisi götünde bir dünya borçla, ödenmemiş kiralarla, ödenmemiş kredi ve kredi kartlarıyla gezerken şirkette maaşlarını adam gibi alamamış elli kişinin derdini dinlemekle ve onları avutmakla mükelleftir, kapıya dayanan alacaklıları oyalamak, onlara göstermek fakat vermemek de görevleri arasında yer alır. bütün bu işlerle uğraşırken aynı zamanda mükemmel ve çok titiz bir arşivci olması gerekmektedir zira ihmal edilen en ufak şey ve en ufak hatalar şirkete kol gibi para cezaları olarak dönecektir. para lafı duymaktan midesi bulanacaktır. sigorta dendiğinde basuru azacaktır. sekreter aynı gün otuz kez alacaklılardan bir başkasının telefonda olduğunu ve görüşmek istediğini söylediğinde cama çıkıp "yok mu beni ziken" diye bağıracaktır. personelden biri odasına girip "ya şu hesap dökümüme bakabilir miyim?" dediğinde o hesap dökümünü personelin götüne sokmayı hayal edecektir. stresten sinirden lepiska saçlarını dökecek, kel kalacaktır. özetle bok gibidir muhasebecinin hayatı. siz siz olun bu işe bulaşmayın. sanayide simit sarayı açın, ya da ne bileyim öyle bir şey işte.
herhangi bir ticaret lisesinden mezun olacak şimdi ben muhasebecimi oldum diyecektir?
içindeki ses dur bakalım bunun işletme fakültesi var, onuda bitirdin diplomayı aldın oldunmu muhasebeci? olamadın. bunun neye göre puanlama yapıldığı bile kesin olmayan staja başlama sınavı var hele bi onuda ver, onuda verdin bunun bitirmesi var biraz da onu kastır bakalım. bunların hepsini becerdiysen artık sende aramıza hoş geldin. bitmeyen bürokrasi, bitmeyen beyannameler, bildirgeler, son günler, kuyruklar..
birde muhasebecinin yanında çalışan muhasebecileri düşünmek gerekir aynı strese birde, işveren baskısı , hata ihtimali ile gelecek cezanın maaştan kesilmesi, işin verdiği yorgunluğun son derece daha çok hissedilmesi.
