keşke bir millet olduğumuz gibi, bir gün bir de devler ola bilseydik. bu milletin bir devleti ne kadar büyük ve ne kadar güclü olurdu diğe düşünüyorum.
atatürk'ün de önceden gördüğü bir durumdur. bunun için "Sovyetler Birliği bugün dostumuzdur, müttefikimizdir. Onun bu dostluğuna bugün ihtiyarcımız vardır. Ama bir gün Sovyetler Birliği de Osmanlı gibi Avusturya-Macaristan imparatorluğu gibi parçalanacaktır. Sovyetler Birliği içinden dini bir, dili bir, tarihi bir olan kardeşlerimiz vardır. Biz, o günlere hazır olmalıyız! Hazır olmak oturup beklemek değildir. Onlar bize gelemezler, biz onlara gitmeliyiz. Köprüler kurmak gerekir. Dil bir köprüdür, inanç bir köprüdür, kültür bir köprüdür" şeklinde bir sözü vardır. amacı birlik ve beraberlik sağlamaktır. bugün bu kardeşlerimizin hiçbiri ile birlik halinde değiliz. atatürk dinlenseydi bugün ülkemizi yönetenler belkide avrupa birliği'ne girmek için tavizler vermezlerdi.
Azerbaycan'ı ve türkiye 'yi yöneten zihniyetten bağımsız olarak biz bir anneden bir babadan olma oguz han'ın öz çocuklarıyız öz be öz kardeşiz. Buna itiraz edenler türklerin birleşmesinden korkan lağım fareleridir.
Edit: bundan daha güzel şekilde anlatılmaz bizim hayalimiz. abi kardeşine kol kanat geriyor;
tarihte bir çok türk devleti ikiye bölünmüştür. anlaşamamazlık değil, yönetimin daha kolaylaşması ve hayati bir reflekstir yapılan. hazarın ötesinde de bir ülkemiz olduğunu bilmek beni rahatlatıyor.
farklı sınırlarda elbete. ancak, aynı sınırlarda bir millet bir devlettir. aksi için çabalayanlar, türk geleneğini ve mantığını tekrar değerlendirmelidir ki, hayatta kalabilsin.
