bir meslek olarak iş başvuruları yapıp görüşmelere katılmaktır. şahsımı da içeren çoğunluktan bahsedeceğim. son dönemlerde o kadar çok başvuru yapıp görüşmelere katıldım ki artık daha önce ne tür işlerde çalıştınız sorusuna iş aradım cevabını vermenin an meselesi olduğunu bugün anladım. dönüp baktım ki uzun süredir yapılan tek şey iş aramak. korkularım oluştu. tüm iş hayatı iş aramakla geçmesin isterim. devlet bize sabrımızdan dolayı maaş bağlamalı ve gittiğimiz her görüşme için ücret vermeli. o kadarda değil sonuçta bizimde zamanımız kıymetli. bir iki ay içinde kirayı veremezsek atılacağımız bir evimiz ve beslememiz gereken bir kedimiz var.
