beni sergio davet etmişti. " zor " demiştim " şu an işsizim, üstelik meksika tehlikeli diyorlar ". gülümseme emojisi yollayıp " tekilamız ve sinyoralarımızla tanışmadın " demişti. gülmüştüm. olanaksız ama güzel bir hayaldi bu. çoğu hayal gibi uzak geliyordu. bulutların arkasındaydı. ne olduysa 3 ay sonra oldu. patronum beni odasına çağırdı. masasının kenarına oturmuş, ellerini dizlerine koymuştu. son yazdığım senaryonun bir meksika film yapım şirketi tarafından çok beğenildiğini ve istendiğini yazan bir mailden bahsetti. işin ucunda bolca para vardı. el sıkıştık. rüya gibi ama meksika" ya gidiyordum. sergio" ya mail attım ve beni karşılayacağını söyledi.
uçak yolculuğu bol uyku hapı sayesinde sorunsuz geçti. indiğimizde hafif mide bulantısı ve baş ağrısı yaşasam da renkli topraklarda olmak içimi ısıtıyordu. sergio ismimin yazılı olduğu bir karton tutarak beni karşıladı. 30" lu yaşlarındaydı ve fotoğraftaki görüntüsünden daha yaşlı görünüyordu. güldüğünde gözlerinin etrafırdaki çizgiler derinleşip grileşiyordu. acılı bir yemek yediğimiz restauranta gittiğimizde öğle vaktiydi. 3 yıldızlı otel odamda uyudum. sergio akşam beni dışarı çıkardı ve bir restauranta götürdü. bu öğlenkinden farklıydı. daha cıvıl cıvıl, müzikli, içkiliydi. tekilayı solucanı batırıp içtim ve komik, tatlı bir baş dönmesi hissettim. meksikalı güzel bir kadınla tanıştığımı ve dans ettiğimi hatırlıyorum. uzun eteği dalgalanırken rüya gibiydi ve gül kokusu salıyordu etrafına. onu öptüğümde kumsala nasıl geldiğimi anlamamıştım ama oradaydım işte. dalgalar ve kumlara bata çıka çıplak ayakla yürürken gülüşüyorduk.
yıldızların yolu aydınlattığı, büyüleyici bir tecrübe.
