Bizim oralar da "Cehennem Gürgen odunu için değil insanlar için yaratıldı" diye bir laf vardır başlığı okuyunca bu lafı hatırlamama vesile olan yazar söylemi.
Herkes bir zamanlar müslümandı. Ekşide ki ateistler, burdakiler,donanım haber forumdakiler ama bazı sorulara cevap bulamadı, bazı şeyler kendisine çok saçma geldi bu yollara saptı. Ah şimdi peygamber olacaktı mucizeler gösterecekti. O zaman herkes müslüman olurdu.
böyle bir süreç sonunda ateist olmuş bir birey umarız önce insan olmuştur zira o bir insansa onun ateist oluşu ancak kendisini ilgilendirir.
Birde ilginç bir tablo çizmekte fayda vardır ;
Diyelim ki bu süreç sonunda bir karara varmak üzeresiniz son olarak düşünmeniz gereken bir tablo vardır.
Bu tablodaki senaryo şudur ;
Bir ateist olarak öldüğünüzde tanrını var olduğunu görürseniz ne kaybedersiniz ? olmadığını görürseniz ne kaybedersiniz ?
Bir teist olarak öldüğünüzde tanrını var olduğunu görürseniz ne kaybedersiniz ? olmadığını görürseniz ne kaybedersiniz ?
Bu tabloyu kişisel fikirleriniz ve yönelimleriniz doğrultusunda doldurunuz.
Sorgulamaya başladığı süreçtir. Öyle ki insan aklı ne olursa olsun sınırlı düşünür ve size en sınırsız gelen düşünceniz bile insan aklının ereceği kadardır. Olağan üstü akıl üstü şeylere aklınızla cevap bulamadığınızda yok saymaya ya da cevap vereceğiniz şekle getirmeye başlarsınız. Inandığınız ya da inanmadınız her şey aslında birer teoriden ibarettir. Size sadece seçim yapma hakkı verilmiştir. inanmak ya da inanmamak işte bütün mesele bu.
Bu yaptığın şeyler zaten yapman gerekenlerdir. Yapmayanlar çoğunlukta olduğu için lüks gibi geliyor, kaldı ki iyilik yapıp karşılığını bekliyorsan yapma boşver, alışveriş yap paranın karşılığını alıp mutlu olursun.
Sagopa'nın dediği gibi "olması gerekenlerin adını iyilik yapmak koymuşlar..."
Şu an yaşadığım süreçtir. Hayatım boyunca kimsenin malına, namusuna göz dikmedim. Elimden geldiği kadar kimseyi kırmamaya çalıştım. eğer otobüsteki tek boş yer bi bayanın yanıysa yanlış anlamasın diye oraya oturmayıp ayakta gittim, anama babama karşı gelmedim. Elimden geldiğince yaşlılara yardım ettim. Ama gel gör ki bugüne kadar hiç bi işim yolunda gitmedi. Hep bi pürüz hep bi sorun. Ulan milyonda bir ihtimaller hep gelip beni buluyo. Ya tanrı yok ya da var ama beni görmezden geliyo.
bir müslüman düşünmeye başladığı zaman (ki bu her din için geçerlidir.) dinde ki dogmatik süreci yırtacak ve kabuğundan çıkacaktır. gerisi de artık onun okuyup araştırmasıyla gelişecektir. ha bir de ateist olmak kolay değil bu toplum hep açıklama bekler. düşünmekten acizler. yazık tabi ki.
edit: hiç bir görüşe körü körüne bağlanmayı desteklemem. ateistlik, deistlik, müslümanlık veya başka şeyler içinde geçerli. görüşler ve inanç sistemleri sorgulanabilir, eleştirilebilir olmalı. dinleri kabul etmememin en önemli sebebi dogma olması, insanları araştırmaktan ve sorgulamaktan uzaklaştırması. ciddi konudur. iyi araştırılmalıdır.
''inanmak, düşünmekten kolay. bu yüzden, düşünenden çok inanan var.'' deyip kahvemi yudumlamaya devam edeceğim.
Çoğu kişi deistliği, ateizme giden bir yol olarak görmektedir ama bir deist olarak ben bunun doğru olduğunu düşünmüyorum. Mesela ben kendi hikayemi anlatayım. internetten bir kaç şey görmüştüm ve aklımın karıştığını, inancımın zayıfladığını fark ettim. Korktum ve ilgilenmemeye başladım. Ama merakım korkumu yendi ve araştırmaya koyuldum. Sürekli sorularım vardı. Mesela "Allah her şeyi biliyorsa, şeytanın isyan edeceğinide biliyordu. Neden onu yarattı ?", "insanlık 200.000 yıldır var. Neden kitap göndermek 1500 yıl önce aklına gelmiş ? Niye bu kadar geç?" falan derken, artık kendimi kandırılmış hissettim. Ve deist olmaya karar verdim. Aslında ateistte olabilirdim ama fizik kanunların bilimsel açıklamasından kaynaklanan yüksek olasılık tanrının olduğu yönündeydi. Biraz da ruhumu tamamlayacağımı düşündüğüm için bu seçimi yaptım. Artık sadece iyi bir insan olmak içinyaşıyorum. Hayatı olduğu gibi gördüğüm için mutluyum. Herkes farkındalığa varmalı, inanıyorsa bile neye inandığını bilmeli.
kişinin imanının kuvveti ile alakalıdır. sözde müslüman adam saniyeler içinde bile dönebilir,bir kitaptan okuduğu tek bir cümle ile bile dininden vazgeçebilir fakat o adı geçen 'bir müslüman' ne olursa olsun dininden dönmez. yani o sürece dahil bile olmaz.
8 defa kuranı okudum ama öyle böyle okumak değil altını çize çize araştıra araştıra vs. ilk 4 okumamda müslümandım diyebilirim sonraki 4 de ise deizm. ardından sümer tarihini okudum ve dinlerin hepsinin birbirinden ve eski mitolojik inançlardan araklandığını görünce iyice din olgusunu attım kafamdan. sonra kozmoz, evrim vs araştırınca gerisi geldi. emin olduğum tek bir şey var artık daha iyi bir insanım.
Onlara: "insanların (müslümanların) inandığı gibi inanın." denilince, "Biz de o beyinsizlerin inandığı gibi mi inanacağız?" derler. iyi bilin ki, asıl beyinsiz kendileridir fakat bilmezler.
O kâfirlerin hali, sadece bir çağırma veya bağırmadan başkasını işitmeyerek haykıranın haline benzer; onlar sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler, akıl da etmezler.
Namaza çağırdığınız zaman, onu alay ve eğlence konusu yaparlar. Bu onların, akıllarını kullanmayan bir toplum olmalarından dolayıdır.
çoçukken tanrı varsa nerde?tanrı kötümüki bizi cehenneme atmak ile tehdit ediyor?sorularıyla başlar.ergenlik dönemine gelindiğinde ise.tanrı herkesi eşit yaratmışsa.neden kadınlar ile bizim aramızda derin uçurumlar var?neden islam şiddeti emrediyor.sorularıyla devam eder.kuranın türkCesinin okunmasıyla bir netlik kazanır.
