süper bi şeydir. dünyanın 7. harikası ; bir leyleğin düşünümsel hazzina varan umarsizdir. yani denilebilirki bir leyleğin hazzina varan umarsız olmasa dünyanın hiç bi anlamı, manası kalmazdı.
havada süzülen bir leylegin yumurtasinin ayni zamanda tavada olmasi ve bu hayat enerjisinin, tüm kilitli kapıları bir çift laklak ile açılabilecegine inanan umarsiz insanlarin gecim kapisidir...
Leylek leylek havada,
Yumurtası tavada,
Gel bizim hayata,
Hayat kapısı kilitli,
Leyleğin başı bitli.
Leylek leylek lekirdek
Hani bana çekirdek?
Çekirdeğin içi yok,
Sarı kızın suçu yok.
Leylek leylek havada
Yumurtası tavada.
Çağır gelsin, et yesin.
Et yemezse,ot yesin.
acıtılmış hislerin kalpte bıraktığı tortuyu duyumsamaktı biraz ve biraz da leyleklerin devinimsel kanat çıprışlarındaki haykırışın frekansıyla aynı tonsal çizgide ilerleyebilmekti. içindeki umarsız çocuğa merhaba deyip kendini esen zamana bırakmaktı...
bir tanrı yansıması olduğunu bildiği için bir sevi beslemekti leyleğin çocuksu uçuşuna karşı. mamafih eşgüdümlü bir bedbinlikti de kimi zaman... kimi zamansa postmodern bir arabesklik *
