seyyal taner'in 2002 çıkışlı seyyalname albümü (aynı zamanda ilk derlemesi) içinde yer alan, daha evvel ilk albümü alladı pulladı da söylemiş olduğu nostaljik parça. 2002'de radyolarda bayağı dönmüştü, şarkıyı zamanında farketmeyenlerin beğenisini kazanmıştı yeni versiyonu.
sözleri:
dudaklarım sırılsıklam
hasretim ben
ipeksi bir iç çekişe
hasretim ben
ne zaman güneşi yazı
tutmaya kalksam
bir kış bir kış bir kış daha olur
dokunmanın okşamanın
acı verircesine ilerleyişine
tutulmuşum bir kere
hasretim ben
dokunmanın okşamanın
acı verircesine sevişmelerine
tutulmuşum bir kere
hasretim ben
Bir dönem çocuklarının hiç tanımadığı muhteşem kadının söylediği şarkı! Zamanımın her çocuğu Ajdaya aşıkken ben bu kadına tutulmuştum. 9 yaşında *
Gülhane parkında konserde bu şarkıyı söylemişti, tabi hatun (Cem Karaca baba da aynı gün oradaydı) o zaman taş, böyle 70'lerin italyan kadın sinema yıldızları gibi değişik bir çekicilik var, yaşan tarzı New York standartlarında, Türkiye'ye göre farklı, çocukken dahi dikkatimi çekmişti.
Bu şarkı da kendi bestesi, 90'lardan bu yana pek böyle beste çıkmıyor, yıllarca dinlenecek bir şarkıdır.
Not: Videoya o arka fonda görünenleri atan dallama nasıl bir kafada ayrı konu!
