azıcık yüzüne gülene inandığı andır. oysa neden inanır? senin için şunları yaptım deyince yada bugün güzel olmuşsun deyince seni seviyormu zannediyorsunuz oysaki bilmiyormusunuz bu normal bir söylemdir. o halde duvarları indirmenin zekanın bakiyesini sıfırlamanın mantığı nerede. neden kanılır. bahar rüzgarları güzel esiyor olabilir, çalan şarkıda birilerini düşünmke istenebilir, soğuk havalarda sıcak bir kola ihtiyaç duyulabilir ama olmuyorsa da olmuyor hataya gerek yok.
kendini bir erkege begendirmek icin giymeyecegi seyleri giydigi, normalde yapmadigi halde makyaj yaptigi yine de beceremezse sacma sapan triplere girdigi andir.
aşık olduğu kişiden duyduğu sözün seni seviyorum olduğu andır. aptala bağlanır bir müddet... kendine gelince de salağa yatar devamı... yavşamayumuşamaokşama şeklinde devam eder.
kıtlıktan kopmuşcasına yemek yedikleri an.
düşünmeden konuştukları zaman.
bile bile kazığa atlamak istedikleri an.
çok duygusallar ya bu duygusallıkları onları kazık yemeye sevk ediyor.
böyle aptal bir mahlukat yok.
hangi mahluk bile bile kazığa atlar ki?
hem mantığın bittiği anı yaşarlar.
