söylerken diyaframın doruklara çıktığı, muhteşem bir türk sanat müziği eseri. en sevdiklerimden. kadıköy - eminönü seferlerinde vapurda genç arkadaşlarım söylerken de denk geldim. denizi seyrederken, kadın öyle güzel söylüyordu ki bu şarkıyı hani daldın gittin dediklerinde ki hissi dibine kadar yaşadım resmen. efkarım, hüzünüm, umudum, yaşanmamış aşklarım gözümün önünden geçiverdi. velhasıl kelam çok güzeldi. yaşasın türk sanat müziği.
Dost meclisinde, bir de ufaktan demleniyorsanız, muhabbetin de dibine vurulmuşsa meselâ, hele hele müzeyyen senar söylüyorsa, tadı doyumsuz ana eşlik eden şarkıdır.
Şaheserdir.
Yapmayın etmeyin! Başlık her hortladığında, akşama kadar dilime persenk olan şarkıdır.
Apartman görevlisine, kapıyı, bu şaheseri söyleyerek açmışlığım vardır.
Adam şaşırmıştır, ben mahcup olmuşumdur filan. Yapmayın..
Edi büdü: bak başladım gene... Biri beni durdursun!!!
enstrümantal dinlerken ayrı, sözleri ile birlikte dinlerken ayrı güzel. bayan vokallere daha çok yakıstigini düşündüğüm bir eser. tek bir enstrumanla icra edileni ayrı bir güzel. ah ulan, bu kadar içli bir eseri yapacak kadar ne yaşattılar size ?
