insan sıradan olan şeylerden mutlu olamayınca sıra dışı olanları seçiyor ve artık her defasında daha az mutlu oluyor.
kadınların kendine göre birini bulamayıp ''çıldırma,delirme'' durumudur.
bir erkek olarak söylüyorum ben de erkeklerden tiksiniyorum. babam ve abimden bile tiksindiğim oluyor. hatta bazen kendimden bile.
erkekler insanlığın kaba, çirkin tarafıdır. ama bayanlar öyle mi? değil tabiki. onlar güzeldir, narindir, yumuşacıktır, şefkat doludur, doğanın en tatlı varlıklarıdır. kızlar aslında birer çiçektir, sulanmayı bekleyen. sudan kasıt sevgi, alaka efendim. yanlış anlaşılmasın.*
objektif olarak bakarsak erkekler ya da kadınlar diye bi genelleme yapılmasına karşıyım. ne kadınlar ne anneler var biz de kadınlardan annelerimizden tiksinelim o zaman.yok öyle bi dünya kardeeeş. (bkz: şimdi sakın ol ve o genellemeni çek üzerimizden)
Saçma bir genelleme daha. Francisco Lachowski, Aurelien lucas, bernardo velasco, sean o'pry ve daha niceleriyle aynı gökyüzüne bakıyorken erkeklerden tiksiniyorum nedir diye sorarlar adama.
edit: ıssız bir adaya bu şaheserlerle düşsem 50 yıl hemcinslerimin yüzünü görmeden yaşayabilirim, hiç de üzülmem valla.
dünyaya nasıl geldiğini unutan kızımsı şey.
erkeklerin her ne kadar bazı durumlarda kaba saba yanları olsa da erkeklerin de kadınların da birbirlerine ihtiyacı var. iki tarafında birbirlerine bok atmak gibi bi hakkı yok. kendinize gelin sizin gibi yarım akıllılar yüzünüzden bi kezban genellemesidir gidiyor.
