gidilir, 529 km gittim.
yolculukları sevmem ama ona gideceğimi bilmek bile yolda geçirme ihtimalim olan panik atakları sakinleştirdi.
ondan dönerken otobüs bekledik yağmurun altında. iliklerimize kadar ıslandık. ayrılacak olmaktan daha az koydu o ıslaklık.
en yakın arkadaş sevgiliden daha önemlidir. aynı kilometreyi keyfim için çekmezdim, onun için gittim. yolları sevgiyle kısaltacak dostlar bulun.
yalnız eklemeden geçemem; beyaz bir kedisinin olması gitmemdeki en büyük etkenlerden biriydi. teyze olmak farklı bir aşk. bebeğim inci, seni seviyorum.
tahminimce bin küsür km yol idi gideceğim yol, hazırlığımı da yapmıştım..
hem de 2-3 saatlik bir konserde , konseri de yarıda bırakıp eve gitmek için tekrar uzun yola koyulacağım konserde onu görebilmek,
birkaç dakika bile olsa sadece gözlerine bakabilmek içindi..
ne mi oldu , değerim kalmadı ve ben de gitmedim tabi..
ya geriye dönüp düşündüğümde ne saf adammışım ben aslında diyorum sırf bunlardan ötürü..
en iyisi siz de gitmeyin, hiçbir şeyden emin değilseniz..
boşverin be hayat güzel,
ve herşey birer deneyim..
