Bugün ‘’happy dog day’’ yazısıyla çok buruk başladım güne, ama sen yoksun ve ben seni öpemiyorum, sana sarılamıyorum, biriciğim, can dostum.
o benim hayatımdaki en değerli, en mükemmel, en sevgi dolu, en, en, enlerini saymakla bitmeyenim.
o kadar çok seviyorum ki , bunun gerçekten tarifi yok. onunla ilgili düşüncelerimi dile getirmeye çalıştığımda hayatımda hiç duygulanmadığım kadar çok duygulanıyorum, bir gün ya ona bir şey olursa ve onsuz kalırsam diye o kadar korkuyorum ve güçsüz hissediyorum ki bunun da tarifi gerçekten yok. bendeki yeri o kadar büyük ki, bunu anlatmaya kelimelerim yetmiyor, o benim her şeyim.
ondan öncesinde böylesine bağlanıp, böylesine sevebileceğimi hiç düşünmezdim ama o kadar alışılıyormuş ki, evimizin neşesi, huzuru oldu, ilk günden beri. bana tüm sevgisini, hiçbir karşılık beklemeden verdiği için, hayatının merkezine koyduğu için, beni benden bile çok düşündüğü için, herşeyi olduğum için miniğime ne kadar çok teşekkür etsem de az kalır, seni kelimelerle ifade edemeyeceğim kadar çok seviyorum miniğim, çok.
tüm duygularımı bu şekilde ifade etmeye çalışmıştım, kelimeler yetmese de anlatmaya.
ve ona bir şey oldu, evet, hep ya olursa diye düşündüğüm gün geldi. en güçlü durmam gereken günde bırakıp gitti beni, dolu dolu geçirdiğimiz hiçbir an beni üzmedi, her anımda yanımda oldu. ben en büyük üzüntümü bile ona sarılarak atlattım hep. onun yokluğuyla nasıl baş edeceğim, bilmiyorum. onsuz, nasıl teselli bulacağım bilmiyorum. ben o kadar alışmışım ki onunla her şeyin üstesinden gelmeye, o kadar çok benimsemişim ki onu, her şeyim olmuş benim. üzüldüğümde dayanamaz, koşardı. sarılırdık ve geçerdi. ben onun yerine hiçbir şeyi koyamam artık. mesleğim gereği benzer konularda ben herkese yardım ediyorum, ama kendime söz geçiremiyorum. nasıl olacak onsuz, bilmiyorum. bu acının tarifi yokmuş, anladım, çok iyi anladım, o kadar iyi anladım ki, yaşanmayınca anlaşılmıyormuş. o sadece bir köpek değil, benim en yakın dostumdu ve ben dostumu kaybettim. dipnot: ben karşılıksız sevgiyi, merhameti, konuşamadan bile anlaşmayı, her şeyi ondan öğrendim.
benim artık herkese tek bir tavsiyem var. eğer bir köpek beslemeyi düşünüyorsanız, iki kere düşünüp karar verin. bu acının tarifi yok, sanki bir şeyler kopmuş ve gitmiş gibi, anlatamıyorum, çok özlüyorum.
Hayvanlar insanlardan çok daha fazla şey öğretiyorlar bize. ve insanlardan çok daha fazla sevgilerini gösteriyorlar bu yüzden insan değil hayvan sevelim daha az üzülürüz.
o benim hayatımdaki en değerli, en mükemmel, en sevgi dolu, en, en, enlerini saymakla bitmeyenim.
o kadar çok seviyorum ki , bunun gerçekten tarifi yok. onunla ilgili düşüncelerimi dile getirmeye çalıştığımda hayatımda hiç duygulanmadığım kadar çok duygulanıyorum, bir gün ya ona bir şey olursa ve onsuz kalırsam diye o kadar korkuyorum ve güçsüz hissediyorum ki bunun da tarifi gerçekten yok. bendeki yeri o kadar büyük ki, bunu anlatmaya kelimelerim yetmiyor, o benim her şeyim.
ondan öncesinde böylesine bağlanıp, böylesine sevebileceğimi hiç düşünmezdim ama o kadar alışılıyormuş ki, evimizin neşesi, huzuru oldu, ilk günden beri. bana tüm sevgisini, hiçbir karşılık beklemeden verdiği için, hayatının merkezine koyduğu için, beni benden bile çok düşündüğü için, herşeyi olduğum için miniğime ne kadar çok teşekkür etsem de az kalır, seni kelimelerle ifade edemeyeceğim kadar çok seviyorum miniğim, çok.
tüm duygularımı bu şekilde ifade etmeye çalışmıştım, kelimeler yetmese de anlatmaya.
ve ona bir şey oldu, evet, hep ya olursa diye düşündüğüm gün geldi. en güçlü durmam gereken günde bırakıp gitti beni, dolu dolu geçirdiğimiz hiçbir an beni üzmedi, her anımda yanımda oldu. ben en büyük üzüntümü, acılarımı bile ona sarılarak atlattım hep. onun yokluğuyla nasıl baş edeceğim, bilmiyorum. onsuz, nasıl teselli bulacağım bilmiyorum. ben o kadar alışmışım ki onunla her şeyin üstesinden gelmeye, o kadar çok benimsemişim ki onu, her şeyim olmuş benim. üzüldüğümde dayanamaz, koşardı. sarılırdık ve geçerdi. ben onun yerine hiçbir şeyi koyamam artık. mesleğim gereği benzer konularda ben herkese yardım ediyorum, ama kendime söz geçiremiyorum. nasıl olacak onsuz, bilmiyorum. bu acının tarifi yokmuş, anladım, çok iyi anladım, o kadar iyi anladım ki, yaşanmayınca anlaşılmıyormuş. o sadece bir köpek değil, benim en yakın dostumdu ve ben dostumu kaybettim. dipnot: ben karşılıksız sevgiyi, merhameti, konuşamadan bile anlaşmayı, her şeyi ondan öğrendim.
benim artık herkese tek bir tavsiyem var. eğer bir köpek beslemeyi düşünüyorsanız, iki kere düşünüp karar verin. bu acının tarifi yok, sanki bir şeyler kopmuş ve gitmiş gibi, anlatamıyorum, çok özlüyorum.
Sevdiklerin eve geldiğinde onları sevgiyle karşılayacak selamla.
Eğlenebilceğin hiçbir şansı kaçırma.
Başkaları yerini almaya kalktığında tepki göster.
Şekerleme yaptıktan sonra gerin.
Sadık ol.
Mutlu olduğunda dans et ve mutluluğunu tüm bedeninde paylaş.
Birisi çok kötü bir gün geçiriyorsa sessiz ol, yakınında otur ve usulca sokul.
amerika'da başkanlara, politikacılara, ceolara vs davranış, beden dili eğitimi veren akademisyenlerin bile son on yıldır keşfettiği bir gerçeği binlerce yıldan beri uygulayan bu hayvanlar size ;
eğer iyi muamele görmek istiyorsanız, iyi davranmanız gerektiğini
ve insanlara iyi davranmak istiyorsanız bunu önce içinizde hissetmenizi
değişimin içten dışa olacağını yani önce kalbimizi temizleyerek sonra da davranışlarımızı iyileştirebileceğimizi öğretirler.
binlerce yıllık uzakdoğu düşünce felsefelerini uygularlar ;
herşey enerjiden ibarettir, ve hepimiz içimizdeki o enerjiyle önce birbirimizi, sonra da tüm evreni besleriz.
siz içinizdeki enerjiyi ve duygularınızı kontrol ederseniz, köpeğinizi de o enerjiyle besler ve kontrol edersiniz.
böylece sakin huzurlu ve dengeli bir ilişkiniz olur.
bu prensip tüm dünyada uygulanabilse, daha sakin ve huzurlu bir dünya elde etmemek için bir engel yoktur
sorumluluğun ne demek olduğunu, çıkarsız beklentisiz hareket etmeyi, sabrı, en önemlisi de yaşadığımız doğal düzenin içinde, onların da kendi haklarınca varolması gerektiğini! öğretir.
