murathan mungan'ın altını çizmediğim satır bırakmayan mükemmel kitabı..
şu cümlenin altı çizilmez mi mesela;
''klişeler, öğrenmekten, değişmekten, yenilenmekten korkanlar için bulunmaz bir sığınaktır..''
ya da şunun;
''kalpleri klişelerle işleyenler, klişeleri parçalandığında kaplerinin kırıldığını sanır..''
saf, beklentisiz.. eski bir aşkı anlatır sadece..
kimsenin inemeyeceği yerlerde dökülen, eskiyen bir hüzün.
böyle olmamasını dilerdim..
çok sevmemdendi, oturtacak yer bulamamam.
seni bir yere koymak hapsetmek olurdu. yoktu mekanın..
her şey olmak? şey olmak.. ney olmak?
sahi neyimdin benim? bulamadım ben de..
"aramaktan vazgeçmiyorum, bulmaktan vazgeçiyorum"
gitsene, git artık.
