kendime ait o iç sesin belki uzun zamandır söylediği ama kulaklarımın hiç duymadığı o cümleyi; seslendirmeye karar vermemden hemen sonraki andır..Çünkü söylenmiştir malum cümle tarafımdan..:
-seni artık sevmiyorum...
Dikiş iğnesine beyaz ve kalın bir ip geçirilir
ardından o ip güzelce sarımsakla cilalanır
topuklarınızı sırtınıza değdirerek arka bahçeye kaçmanız kimin umrunda
bir el sizi saçınızdan kavrar
ve elinde dikiş iğnesiyle sizi bekleyen
halanızın yahut aileden büyükçe bir kadının önüne oturtuverir...
kulak memeniz dikiş iğnesiyle tanıştığınızda artık çok geçtir
olan olmuş
ve siz
kulağınızdaki delikle kalbinizdeki delik arasında hıçkırıklara boğulursunuz.
...
yıllar geçer
küpelere hem düşman
hem tutkunsunuzdur artık!!!