marksist öğretiye sahip insanlarda, zaman içerisinde, sağ görüşlü olanlarda var olmayan önemli bir nitelik oluşur ve gelişir. bu, dünyaya ve olaylara yaklaşımda geniş bir ufuk çizgisine sahip olma yeteneğidir. zira, marksist ideolojiyi özümseyen insanlar için sağcılar gibi dogmatik kavramların ulaşılan sonuca bir etkisi yoktur. onlarda, var olanı ya da var edileni olduğu gibi kabul etme anlayışı olmadığından araştırır, irdeler, analiz ve mukayese ederek bir sonuca ulaşır, bu yöntemi yaşamlarında bir ilke olarak benimserler.
bu durumları, mevcut sisteme entegre olabilme, güç kazanımı, varsıllaşma, makam ve mevki sahibi olma gibi zamana tabi kazanımlarda onlara dezavantaj değil avantaj da sağlar. aralarında, üçkağıtçılık, madrabazlık, köşe dönücülük, kolay yoldan varsıllaşma ve bu yolla güç ve mevki sahibi olma yolunu seçenlerin, sağ görüşlülere oranla çok daha başarılı oldukları da bilinen bir gerçektir. ancak bu durumları, onların, her hangi bir şeye körü körüne inanması ve bağlanmasına yaşam görüşleri ve anlayışları itibarı ile engeldir. zira, kurulu düzene entegre olmada -mış gibi görünüyor olsalarda bunu kendilerine kabul ettirebilmeleri pek de mümkün olmaz. dolayısı ile kapitalist sistemden ve o sistemin kendilerine sağladığı kazanımlardan olabildiğince istifade ediyor olmaları, onların, yaşam görüşleri ve anlayışları itibarı ile marksist çizgiden sapmalarını gerektirmez. bu durumda, militarist olmak yerine sempatizan olarak kalmayı tercih ederler.
tarihteki büyük halk hareketlerini incelediğimizde, belli bir kırılma noktasından sonra hareketin en büyük destekçilerinin kapital sahibi, eğitimli, entelektüel burjuva sınıfı olduğunu hemen görebiliriz. bir çağı kapatıp yeni bir çağı başlatan fransız ihtilali de dahil olmak üzere, ulusal kurtuluş hareketimizde mustafa kemal'e destek verenler de yine aynı sınıfın üyeleridir. elbette, bu demek değildir ki burjuva sınıfına mensup olan kişiler marksisttirler, ancak onlar çok iyi bilirler ki ülkenin bir kaos ve karmaşa ortamına düşmesinden, sistemsizlik ve düzensizliğin hakim olmasındansa belli bir sistemin kurulup o sistem içerisinde etkinlik mücadelesine ve sistem koyucularla pazarlığa oturmak tercih edilmesi gereken bir yoldur. zira, karmaşa ortamının kapital sahibi burjuva sınıfına hiç bir faydası olmadığı gibi ciddi zararlar vereceği de açıktır.
komünizm, kimi hayalperestlerin inandıkları gibi emekçi sınıfın önderliğindeki halk hareketi ile akşamdan-sabaha gerçekleşecek bir devrim sonucu ortaya çıkacak ve yerleşecek bir rejim değildir. bu yol, tarih boyunca birçok kez denenmiş ve halkın, kişiler ve gruplar yerine otoriter sosyalist devlet yönetimleri altında ezilmesine ve sömürülmesine neden olmuştur. dolayısı ile ezen ve sömüren değişmiş fakat ezilip-sömürülen aynı kalmıştır.
komünizm ancak, bugünden yarına değişmeyen, kalıcı, yani evrensel değerlere sahip çıkan, destekleyen ve onların hükümran kılınmasını amaçlayan ideal bir rejim olarak dünya genelinde kitlesel bir bilinçlenme hareketi sonucu hayat bulabilecek ve yerleşecektir. bunun için çok uzun yıllara gereksinim olduğu açıktır. hal böyle iken, bu gerçeği idrak eden marksistlerin mevcut düzen içerisinde konumlanmalarını da makul karşılamak gereklidir. bu, onların marksist idealler ve dünya görüşünden uzaklaşmalarını gerektirmediği gibi mevcut siyasi iktidarların desteğinde bir anda zenginleşen, kapital ve güç sahibi olan ve ardından ne oldum delisi halinde statükocu ve muhafazakar, aynı zamanda büyük kapital sahibi burjuva sınıfına kafa tutmaya yeltenen yeni yetme vahşi kapitalizm heveslilerine karşı da bir emniyet sübabı olmaları bakımından önemlidir.
genel olarak iki sebep yüzündendir:
1. Atatürk'ün gerçek bir devrimci olduğunu keşfetmek; Lenin, Mao ve Stalin gibi eli kanlı devlet kapitalistlerinden bir nane çıkmayacağını anlamak,
2. özellikle esp/ödp/emep gibi solcuların kıçından ayrılmadığı kürtlerin aslında emperyalizmin uşağı olan zavallı hainler olduğunu keşfedip emperyalizme hizmet ettiğini anlamak.
Taksim'de zuhur eden Kutsal isyan bu olgunun daha sık bir şekilde karşımıza çıkmasını sağlamıştır. Solcular bir de Mirseyit Sultangaliyev'i anlasa zaten, Marksist kalıpları kırarak kendi öz çizgilerini bulmaya başlayacaklar.
