herkesin bildiği lanet olası durum. unutamassınız kimseyi tam olarak. hatta hiç unutamassınız, aklınızda bir yerde hep o vardır. tek fark eskiden bir bütün olan, hayatınız olan kişi artık un ufak olmuştur zihninizde.
Hatta bunun en güzel tanımını neşet baba eşliğinde behzat ç. yapmıştır.
"Unutmak kelimesi undan çıkmış. Bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. Unutmak için un ufak etmek gerekiyomuş. Birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. Öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. Gözleri, kaşı, burnu ile kulağı, sesini yavaş yavaş. Unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. hatırlamazmış. Sonra unuttuğunu unuturmuş. Ben unutmak istiyom la. Her gün ne zaman unutcam diye soruyom kendime, her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırlıyorum ben, daha net. Unutamıyom ben."
