belki de " taşı kaldır altında O' nu bulacaksın. " düşüncesindeki insandır. imanı ya da inancı için belki de bir yapıya ihtiyaç duymuyordur. belki de inancını böyle yaşıyordur. ne yapacağız yani şimdi? yakmak mı lazım? imanını ve inancını sorgulamak mı lazım? daha da önemlisi tüm bunları yargılamaya hakkımız var mı?
muhtemelen benim kafadaki insandır.
dini inancı yoktur. dini inanç sahibi olmak şartsa eğer, bilelim, biz de gidelim. yok eğer şart değilse, sokak kedisine "naber lan sıpa * " demek de şart değildir, zaten senden öyle bişi beklemem, yaşa kendi inanç dünyanda, kendini sağlama al, ben cehennemde yanarken bana nanik yaparsın.
ege'nin karşı kıyısında doğsa camiyi kilise yapacaktı bu gitmeyen insan.
ramazan ayinda 12 ya$inda oruc tutan cocugun onunde utanmadan elma $ekeri yiyebilen dallamadir. hayir, gozumle gordum oruc tutan 12 ya$indaki cocugun onunde elma sekeri yiyen 17 yasindaki tipi. bana ne tabi, ne yerse yesin de, saygili da olmak lazim.
kendisine müslümanım diyorsa eninde sonunda camiye gidecek kişidir.en kötü ihtimal cenazesi ordan kalkacaktır. yok başka din mensubu ise veya inanç kavramı ona saçma geliyorsa, gitmesede olur. kendisi bilir. bunun yanında sürekli camiye gidip, her türlü dalavereyi çeviren kişiler vardır. asıl korkulması gereken kişiler bunlardır.
dinini ozelinde yasayan insandir. cami disinda yapilan ibadet kabul edilmiyor mu ?
camide kilinan namaz, huzur, maneviyat, zihin acikligi gibi geyiklere hic girmeyelim. camiye gitmeyen milletlere bir bakalim, hepsi mali goturmus, insanlari huzur icinde yasiyor.
bu isler salt ibadetle olmaz. kicimizi kaldirip calisicaz, namuslu olucaz, herkese saygi gostericez. o zaman huzurlu ve rahat bir hayatimiz olur.
gavurun kilisesi var, akustiği iyi diye açıyorlar konsere, o geliyor çalıyor, bu geliyor çalıyor.. ister istemez ayağınız alışıyor.. bizim camilerimizde konser versek dinimiz imanımız kalmaz, linç ediliriz. böyle olunca da müslüman olmayan bir adamın camiye gitmesi beklenemez.. partizan'ı tutan hain sırp gibi bir şey bu..
camiye gitmemekle, imanın olmazsa, manevi dünyada huzur bulamamak yoktur. çünkü manevi dünya yoktur. dünya maddidir, vardır, sonrası yoktur sadece, mutluluğu kendi içinde bulan ve dışarda aramayan insan gitmeyebilir.
kendi seçimini yapmış insandır. günahıyla sevabıyla yaşam biçimini belirlemiştir. stadyuma maç izlemeye çağırır gibi camiye çağırmak anlamsızdır. başkalarının dini görüşleri bize niye bu kadar girer çıkar onu da anlamış değilim ayrıca.
