izmirde kemalist olduğunu bayen etse dahi hiçbir sorun yaşamaz, kimse onu ne dinsizlikle suçlar ne de başka bir şeyle. hatta türbanlı arkadaşları olur, onlarda yadırğamaz, bu şehirdeki insanların tamımına yakını kemalistliğin ötesinde demokrat olduklarından saygılı davranırlar, arklı ikirlere sahip oldukları için dostluklarından ödün vermezler, bir insanın iyi olması demek kemalis olması veya türbanlı olmasından daha ziyade içten davranışlarıyla mukayese edilir.
izmir daha rahat yaşar fakat bir kemalist mustafa kemal gibi türkiyenin tamımını içtenlikle sever.
kemalizm demek; her karışı için emek, mücadele, kan ve can verilen bu ülkenin her köşesini aynı sevgiyle sevmek demek. bunun anketi mi olur allah aşkına?
Atam izmir'de, o manzarada rakı içmeyi severdi, belki kendisi de en çok izmiri severdi ama onun anlayışını benimsemek demek ayırt etmeden her köşesine, her insanına eşit yaklaşmak ve sevmek demek.
