"duygusal insan her zaman kaybeder" sözünün destekçisi eylemdir.
kimileri için çocuk oyuncağı, kimileri içinse bünyede kin besleyememenin verdiği özellikle asla akıldan geçmeyen.
insanın ağzından çıkan her kelimeye dikkat etmesini hatırlatan bir iç hizmet kânunu madde 35* gibi bir şeydir; "karşınızdaki insan, gerekli gördüğü takdirde sizi silebilir!"
böyle durumlarda acıların çocuğu küçük emrah modundaki mÂdur kişinin, "alayınıza isyan lan" demesi de öyle kolay değildir. bu sefer "neden en ufak bir hatÂm bile affedilmiyor, gözden gelmemezlik yapılmıyor?" diye düşündürür.
artık yeni insanlarla tanıştıkça onlar sırta biniyormuş gibi hissettirir olur. belki de mayın, ileride her an patlaması mümkün;
- sen bana böyle dedin, siliyorum seni
- bana "gelicem" demiştim gelmedin, konuşma bir daha benle
- x senle konuşmuyorsa ben de konuşmuyorum
beyninizde yuvalanmış kelimelere hükmederken, o kelimeler ağzınızdan çıktıktan sonra siz onlara itaat eder hÂle gelirsiniz. dikkat edilmelidir bu gerçeğe.
şekil arkadaşınız için siz sÂdece 5 dakikalık sohbet insanı olabilirsiniz, tek yanlışınızda kulağından tutulup kapının önüne konulacak cinsten.
bir kalemde silmek küçük bir andır. ama o anı yakalamadan önce yaşanılan bir takım olaylar aklınıza gelir... içinizde bir yerlere dokunulmuş, öfkelenmiş, kırılmışsınızdır... elveda demenin zamanı gelmiştir... ve noktayı koyarsınız.
duygularıyla hareket eden insanların sıklıkla başvurdugu durumdur, silinmekten de çekinmezler. zaman zaman yanlış olduğunu düşünsemde, genel anlamda gösterilen tepkinin artıları eksilerinden çok olur. bu sayede kişiler çevrelerinde az ama öz insan bulur, kendilerine daha güvenli bir çevre oluştururlar.
aşkın yuregınıze dusuverdıgı gıbı ansızın gerceklesir ayrılık da kımı zaman.bu da boyle bır sey ıste.anıden verılen cogu karar uzer ınsanı ya.aşk... o da anszın calmıstır kapınızı ve artık gıtme vaktıdır.bıter,gıder,tukenır...
sevdim mi bir kere sildim mi bir kalemde silerim kişilerinin mottosu, geri dönüşü hayattan çıkarılan kişileri, asla affetmemek, geri dönüşü olmayan kararları bir çırpıda vermek.. biriyle birlikteyken aniden basıp gidip hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam etmeye kasıp neticesinde her bir şeyi unutmak, kökten çözüm.
ilk söylendiği andan itibaren bir gariplik olduğu belli olan lakin kimsenin bunu çözmediği çözmek için çaba sarfetmedği deyim. bir kalemde silinmez çünkü kalem silmz yazar ama silgi siler o zaman bir silgide silmek. *
kırk gün sırtında taşırsın bir gün bırakırsın aman ne kötüsün derler sözü sonucu yapılır. işte bunu yaşayan bünye iyi olanlar kaybetmeye mahkumdur serzenişinde bulunur. haklıdır da haksızdır da.
tüm herşey güzeldir, koşulsuz seversin değer verirsin, can ciğer kuzu sarması olursun. hani nerdeyse yediğin içtiğin ayrı gitmez o derece. fakat ne olur bir şeyler değişir. hep fedakarlık yapan taraf, hep alttan alan taraf bir gün olamazsın. o psikolojin yoktur yahut da artık gerçekten yorulmuşsundur.
karşındaki insan zaten koşullu sevmiştir bir kez. seni sen olduğun için sevmemiştir. senin farklı görüşlerin, düşüncelerin hareketlerin olduğunu asla kabullenemez. seni bir birey gibi görmez düşüncelerine değer vermez. vay efendim sen nasıl böyle yaparsın der. ve şimdiye kadar ilmek ilmek dokunmuş tüm bağları bir kalemde siler. sırt döner ve bir daha asla dönmemek üzere arayıp sormaz. bazen iletir bazen iletmez. kırılsın ister ...
harbiden çok safmışım be der içine atar herşeyi içten kırılır ama yine içten sevmeye devam eder. bekler bir gün anlar karşındaki insan hata yaptım affet demesini ışık ışık gözleriyle bekler hep.. çoğu zaman boş bir bekleyiştir, fakat erdemli bir insansa ve daima iyiyi arayan bir ruh ise karşındaki uzun sürmez...
evet soruyorum şimdi; hiç dostum, kardeşim dediğin bir insanı bir kalemde silebilir misin?
eğer gerçekten o seni bir kalemde silmediyse ve bunu biliyorsan.
hiç onu itham edebilir misin düşüncelerinden dolayı?
bu koşullu sevmek değil mi?
böyle olursan seni severim, olmazsan sevmem değil mi?
tanım; tüm ihtimaller dolup tüm iyi niyetler altüst edilip, tüm emeklerin yerler önüne serildiğinde yapılacak tek şey... sevmek ya da sevmemek işte bütün mesele bu..
bir kalemde silmek lafında bir mantık hatası var gibi sanki hep. ne bileyim bir kalemde yazmak, bir silgiyle silmek gibi olsa daha mı anlamlı olurdu ne?
