yolun sonunda sen vardın ve o yolda yürümek beni mutlu ettiği için
ben sana geliyordum belki de.
aslında senin için yaptım dediğim birçok şey
kendim için yaptıklarımmış.
karşılık beklerken boşuna oyalanmışım affet
ve gecikmiş şefkatlerim sevgilim
ve yine geç kalınmış bir zamandan alelade bir itiraftır sana özrüm.
bir zaaf değilsin çünkü sen,
ben sen özürlüyüm...
