öyle anlar vardır ki kadın denen varlığı çekilmez yapar. yatakta poposunu dönmesi değildir o an. bin türlü cilvesi hiç değil. makyaj vs. geçin böyle şeyleri bunlar güzel.
bir kadını çekilmez yapan olay anı, insanın beyin hücrelerine vıy vıy diye işleyen o sesini bir türlü kesmemesidir. bu an bir erkeğin ayağa kalkıp wc ye girip duvarda asılı duran aynanın tam ortasına bir yumruk çakıp elini kan içinde bırakmasına denk düşer. ulan erkek denen objenin taşaklarını yesinler yahu. geyik varsa o ses tonundaki kalınlığa kurban olayım denir. gülmesi bile rahatsız edeci değil açık ve seçik her şey. o ses adama yumruk attırmaz en fazla kes dedirtir.
misal bir doğum muhabeti erkekler arasında nasıl konuşulur;
-abi benim hanım doğum yapacak 4 gün gecikti endişeliyim,
-yapma ya! yapabileceğim bir şey var mı dostum.
cevap budur,
bu işte olay bitti. fakat bu muhabbet iki kadın arasında geçiyorsa insanı çileden çıkaracak noktaya gelir.
hadi diyelim bu kadınsı bir mesele ve abartıyorlar. yok arkadaş, her şeyde ama her şey de bu böyle. ve hatta öyleki insan bazen yazınsal alanda bile bu rahatsız ediciliği duyumsar.
işte bu yüzden hep erkek gibi kadınlarla hayatı paylaşmak gerek .mına koyayım. gerektiği yerde muhabeti kesip bir sus diyenini. kendi başına bazı şeyleri yaşamasını bilenini. laf taşımayanını. alt katta oturan komşunun köpeğinin bokunun dedikodusunu yapmayanını.
