kadın...
Hepimizin sahip olduğu varlık. Bazen sizi doğuran varlık, bazen kurtaran... ana, bazen teyze, hala, babanne... Bazense sizi en büyük dertlere çeken varlık... Ne diyebilirim ki. Kalpleri kırılmasın yeter. Zaafım. Dünyanın en çirkin kadını, kızı bile olsa, sebebi ne olursa olsun ağladıklarını görmeye dayanamıyorum. içimden bir parça kopuyor sanki. Ağlamasınlar yeter, kalpleri kırılmasın.
bedenini vitrin gibi her önüne gelene açmamak...
cildin de değerli, kalbin de değerli.
hemen "aaay, gördün mü kalbimizi nasıl da es geçmiş! ayol abaza bunlar, rhata rahat giyinemyecek miyiz?" deme yani.
