bir kadını şiir gibi sevmek çok farklı bir durumdur , önce ezbere seversin her mısrasını,her noktasını, virgülünü. içinde tekerrür eder durur zamanla sonra ne o şiir artık seni anlatır ne sen o şiiri başkasına anlatırsın ve en sonunda en sevdiğin şiirin mısraları gibi unutursun onu, hep aklında ama hiç bir zaman kalbinde.
her bakışta yeni bir anlam yüklemektir kadına. belki şairin bile tahayyül edemeyeceği şeyler vardır ya hani okur kendisi veriri o anlamı işte tam öyle kedı bile kendini tanımaz bi bok oldum sanır ve herşeyi kokutur. sıçar batırır.
