Kabullenmektir. onu sosyal ağ ya da benzeri yerden takip etmemektir. aptal gibi o kişiyi başkalarına anlatmamaktır. kendi içinde patlamasına izin vermektir. ilk 1 ay acı çekersin. öte ki aylar sadece seversin hala aklına gelir hatta her gün. ama çekeceğin acı sadece dakikalar sürer. artık o kadar alışırsın ki gece uyuyabilirsin. sabah erken uyandığında o aklına geliyor diye uyuyamayıp yatağından kalkmak zorunda kalmazsın tekrar dalmaya çalışırsın. hala seversin o sevgi devam eder. taa ki biri karşına çıkana kadar. yani sevmeyi bırakmanın tek yolu başkasını bulmak. çivi çiviyi sökmez. zaman o çiviyi söker. zamana bırakın. herkes o acıyı çekecek. ilerde yine birine aşık olduğunda yine o şekil acı çekmezsin zaten olayı kavramışsındır. kabullenir ve yoluna devam edersin. ama dediğim gibi ilk kez ise o boku içinizi kemire kemire çekeceksiniz. erken kabullenebilmek önemli. her şey kafada
umursamamak.
zamanla unutmak geliyor zaten.
şimdi diyeceksin ki bu yazıyı yazarken de onu hatırladın ki.
yok lan ne alaka kimi unuttuğumu bile unuttum.
büyük ölçüde zamandır, bu zaman içindede bunu hızlandırmanın en iyi yolu bütün iletişimi ve onu hatırlatan herşeyi ortadan kaldırmaktır. yeri geldiğinde de kötü özellikleri akla getirilebilir.
Daha iyisini bulmaktır. Zira aşk bencillikle beslenir. Benliği daha iyi doyurursak öncekinin bir önemi kalmaz.
Fakat vicdan " nasıl bu kadar kolay unuttun nasıl insansın " diyebilir. Ama bu bir yanılgıdır. Kendini kötü hissetmemek için vicdanın oynadığı bir oyundur.
