siz top oynarken elinde bastonuyla sizi kovalayan teyzelerden bahsetmiyorum. sevdiğiniz kadını sokakta görmekten korkmak, her kadın yüzünde onu aramak, her toplu taşıma aracında onu aramak;
ya sokakta bir salaklık yaparsınızda görürse?
ya gözünüzü alan güneşten onu göremezseniz ?
ya yanında bir erkekle onu görürseniz?
ya 3 yıldır ilk defa karşı karşıya gelecekseniz?
ya kendinize güveniniz yok ve o dünyalar güzeli ise?
ya sakarın konuşmayı bile beceremeyen salağın tekiyseniz?
ya kazağınız da az önce yediğiniz tostan kalan kocaman bir ketçap lekesi var ise?
eğer böyleyse büyük bir derttir adamı sokaktan soğutur. birde karşı karşıya gelirseniz o duruma hiç girmeyelim *
patolojik durumdur. sokağa çıkmamak için bir sebeb yoktur. evinize gelmesi daha kötüdür. neden mi?
ya sizin bugs bunny tasvirli panduflarınız ayağınızda görürse?
ya günlerdir havalandırmadığınız ve üzerine hababam sigara içtiğiniz odanın ahır gibi koktuğunu farkederse?
ya günlerdir fırçalamadığınız o dişlerinizi görürse?
ya veresi olduğu halde bu paçoz halinizi görünce vermekten vazgeçerse?
işte böyle bir durum varsa eve kız atmaktan soğunulur.
belki de o çok sevdiğiniz ama artık sizin dahil olmadığınız başka bir hayat yaşayan kadınla çok güzel hatıralarınızın geçtiği sokaklarda, kaldırımlarda, içinizdeki o sıkıntıyla dolaşmaktan çekindiğiniz, hatıralarınızla yüzleşmemek, aklınıza gelmemesi için verdiğiniz direnişin sonucudur sokağa çıkamamak.
