Hastanenin en karanlık koridorunda kesik kesik yanak ışıkların altında gizli kapaklı kanyak içiyorum yarı paslı demir bir şişeden..
bir çocuk var.. odasının önünde durmadan titreyerek ağlıyor..
hiç üşenmiyorum zoraki itiyorum ayaklarımı ona doğru.. kötü bir arkadaş gibi kanyağı uzatıyorum..
sormuyorum hiçbir şey.. biliyorum ki sustuğunda acısı olan kusar acısını karşı tarafa..
biliyorum.. hikayesini dinlemek çok ta içimi acıtmayacak benim.. ama yine de dinlemeye heves eder gibi duruyorum karşısında..
gecenin köründe eve dönüşte yaptıkları bir kaza sevgilisinin belkemiğimi zedelemiş.. ve artık tuvalete götürmek dahil adam gibi bakılmaya ihtiyacı olan bir sevgilisi olan çocucun gözyaşları demir kanyak şişeye vuran..
bir yudum ben bir yudum o alıyor.. anlatıyor.. dinliyorum..
- artık yürüyemeyecek..
- ya yürürse..
- bunun ne demek olduğunu anlamıyorsun.. artık imkansız..
- tamam anlıyorum.. ama ya yürürse..
- yürüyemeyecek.. başaramadık.. artık hiç adım atamayacak..
- sevgilin mi..
- hayatım..
- o zaman hiç üzülme.. biriniz yürüyorsa.. biri diğerini taşır..
- sen.. sen neden burdasın..
- bilmem.. içiyorum..
- hastan..?
- yok..
- içmek için mi burdasın..?
- hayır.. sohbet ediyoruz..
- al.. sıra sende..
kız yürüyemeyeceğini biliyordu.. hiç umutun olmaması gerçeklerle yüzleşmeye değer demişler.. ve kıza ameliyattan hemen sonra söylemişler.. kızı soruyorum çocuğa.. içeriyi gösteriyor.. hemen içeri giriyorum..
beni görünce irkiliyor ve boynunu sağa doğru çevire bildiği kadar çeviriyor.. aslında ne diyeceğimi bilmiyorum.. uyumuş olsaydı görüp çıkacaktım.. yakalandım.. ve birşeyler söylemek gerekiyor..
- kimsin sen..
- dışarda ağlayan çocukla içkimi paylaşan biriyim..
- yürüyemeyeceğimimi anlatıyor..
- evet..
- evet..artık yürüyemeyeceğim.. bisiklete binemeyeceğim.. okula gidemeyeceğim.. hiçbir şey yok artık..
- ya yürürsen..?
- bu imkansız.. artık yeni bir karar vermeliyiz.. hissetmediğim ayaklarım kesilsin mi.. yoksa süs olarak iyi görünüyor mu diye..
- ...
- neden gülüyorsun..
- bilmiyorum.. aklıma hep aynı şey geliyor..
- ne..
- ya yürürsen..
kız uyuyakalıyor.. odadan çıkıyorum.. çocuk ağlıyor.. içkiyi uzatıyor.. derin bir yudum alıyorum.. çöküyorum yanına çocuğun..
- adın ne..
- cenk.. senin..
- yok adım.. sana iki yol söyleyeceğim.. ağlamayı keseceksin.. iki yoldan biri olunca beni arayacaksın.. sonra sana birşey daha söyleyeceğim.. bu senin bir daha ağlamamanı sağlayacak..
- tamam..
- eğer iyileşmesse sen kızı bırakacaksın.. eğer iyileşirse kız seni bırakacak.. işte bu yüzden ağlıyorsun.. farkında değilsin..
- ikiside olmayacak.. sen aşk hakkında ne bilirsin ki.. içmek dışında birşey yapamazsın..
- haklısın.. özür dilerim.. bu numaram.. iyi seneler..
aradan 9 ay geçmişti.. geçen salıydı.. gecenin 3'ün de telefonumla uyandım.. açmadım.. defalarca çaldı.. zorunda bir kalkıştan sonra açtım..
- ne var..
- ben cenk.. hastaneden..
- hangi hastane..
- cerrahpaşa..
- hmm tamam.. kız arkadaşının ayaklarının iyileşeği çocuk..
- bunu nasıl bildin..
- hangisini.. ayaklarının iyileşeceğinimi.. seni bırakacağımı..
- ikisinide..
- aslında birini bildim.. diğeri zaten olacak bişeydi..
- bu ne demek..
- ben kız arkadaşının ayaklarının iyileşeceğini söyledim.. ayakları iyileştiğinde zaten seni bırakacaktı.. bunu ben bilmedim..
- bana birşey daha söyleyecektin.. bir daha ağlamamamı sağlayacak bişey..
- uykum var.. 5 gündür uyumuyordum... ağlamak güzeldir.. kapa telefonu..
- söyle.. nolur.. buna ihtiyacım var..
- benim kadar ruhsuz mu olmak istiyosun.. bir daha ağlamamak.. hastanelerde içmek..?
- evet.. hepsini istiyorum.. ağlamak dışında herşeyi istiyorum..
- o zaman bunu aklında çıkarma.. bir kadın.. yürümeyi başardığı ilk anda.. gitmeye başlar.. bir adam.. kadınının gittiğini arkadan izlemeye başladığı anda.. kendini bir hastanenin köşesinde sebebsiz içerken bulur.. şimdi sen.. hangisini oynamak istiyorsun...
- sen..sen akıl hastasısın..
- bana bilmediğim bişey söyle.. artık ağlamayacaksın biri giderken.. iyi seneler..
bir kadın ne zaman yürür,
öğrenir yürümeyi
aşk güzeldir
ama kapısı yoktur
yoktur merdiveni
nirvana uzaktır,
aşk güzeldir
aşka yürür kadın
erkek yürür aşka
aşk güzeldir
kapısı yoktur aşkın
kilidi bahane,
vuslatın kör gecelerinde
vuslatın çaresizliklerinde
vuslatın aşkı terk ettiği
her yerde
anda
parkta
odada
lunaparkta atlı karınca
kadın yürür
kapıya hasret.
erkek
anahtarı denize atar.
yürümesini bilen bir kadın yürekli bir erkeği maraton koşucusu olsa bile bırakıp gitmez. neden kadın ayakları üzerinde durunca korkarsınız, neden büyüyüp sevmeyi ve sevdiğinin yanında durmayı bilmezsiniz ve sonra suçu gidene atarsınız?
bunu hiç düşünmediniz değil mi?
