başlık sınırına takıldık 1 harfi yuttuk. ama büyük mücadele verdim o harfi ''poğaça''dan yemedim. poğaça'yı poğça diye yazmadım. o poğça değil ki poğaça. neyse.
poğaça var peynirli patatesli kıymalı zeytinli vs vs vs. ama bu peynirli ve kaşarlı olanı yok mu ki hem en sevilenidir, hem de yiyene en çok süpriz yapanıdır. artık peynirin akışkanlığından mıdır ya da sıcağa dayanamayışı mı, bu pişti mi hemen akar bi tarafına poğçanın. bazen ilk akan taraf yersin içinden ''oo ulan pastacı da bol keseden kaşar koymuş iyii iyi'' dersin. şansına belki de ilk boş tarafı denk gelir bi ısrık atarsın içinden söylene söylene ''bu mk pastacısına peynirli dedik it sade vermiş'' dersin. ama son lokmalara geldin mi bi flash olur ağzın resmen kaşara peynire işte her neyse ona doyar... içini bi huzur kaplar insanın ve güne mutlu başlar... *
demek o zamanlar peynir gene biraz varmış da içe dağılmıyor kenarda köşede birikiyormuş. sene 2020de peynirli poğaçanın içinde peynir suyu zerreciğini bile görünce biz halaya duruyoruz bırak içerde dağılmasını.
