eski sevgilimin kız arkadaşıyla belli bir süre aynı evi paylaşmış biri olarak şunu söyleyebilirim.
banyo tekse yandınız, bir girerler saatler sürer, kuvetin her yeri saç olur, aynanın önünde hepsi gerekli 20-30 tanımlayamadığım ürünler olur sen traş bıcağını odandan getirir götürürsün. ayıp olmasın diye sürekli ortak yerleri temiz tutmaya calışırsın. sıra sende diye tabirlere uyuz olursun. cöp ağır sen taşırmısın ben kızım, şuraya boyum yetmiyor sen uzanırmısın falan diye baya bir kullanılırsın da haberin olmaz.
Zordur. Şimdi neden, söyleyeyim. Hatun kişisi nazlıdır, kaprislidir, huyludur, nispeten hijyene meraklıdır, seçicidir, kolay beğenmez. Bu tip bi insanla koca evdeki bir ton sorumluluğu paylaşmak sabır gerektirir.
muthis bir sey. hep yapmak istedigimdir. nah. efendim sizler aklinizi peynir ekmekle mi yediniz. bir kisi nasil olur da kendi yasam alanini bir baskasi ile paylasabilir. en krali gelse anca iki gun dayanabilirsiniz, ucuncu gunun sabahinda supurge ile evi temizlerken, o tel tokalari tek tek evde kalan arkadasin gotune sokmak istemez misiniz? ucuncu gunun oglen yemeginde corbanizin icinden cikan saca kafaniz takilip mideniz kalkmaz mi? ucuncu gunun aksam yemeginde sizinle yasayan bu kiz bir sise sarabi bogduktan sonra size bir emmi gibi sulaninca, agzina bir tane vurasiniz gelmez mi? gelir.
çok garip. ben de yaşadım ve tabi sevgilimdi o kız. onun çatır çatır ve gürültülü bir şekilde sıçtığına şahit olmak, eve gelmeden önce iki ekmek bir de orkid al yazan mesajını okumak falan.
evlilik gibi bir şey işte, abartıcak bir olayı yok.
bu tarz ağır abazanlar bir kızla göz teması da kuramazlar lan, kızlar gülse bu hıyarlara domates gibi kızarırlar, dokunduklarında çadırı dikerler, yaşamayın daha iyi lan.
