Mesafeyi hesaplamış hele hele, " 758 km yol gittim" dediyseniz, sevmemişsiniz demektir.
Keşke gitmeseymişsiniz!
Aşkın hesabı, kitabı yoktur Azizim!
Hesap kitap girmişse, o aşk değildir zaten!
anlatayım. Ve galiba 758 km’ den fazla yol yaptım. uzak mesafe ilişkisiydi (ben istanbul o tokat) bir gün canıma tak etti, 2 saat sonraya, uçak bileti aldım gece 1’de kalkacak uçak. sürpriz yapacaktım telefonda seviştiğim kıza. tokat’a direk uçuş olmadığı için en yakın şehir olan samsun’ a aldım biletimi. 2:00 gibi indim uçaktan bir araç kiraladım yandexi açtım. açmaz olaydım, eşeklerin bile zor yürüdüğü bir yola soktu beni her taraf karanlık, ormanın içi. korku filmine girmiş gibiydim, arabanın farı ağaçlar ve patika yol. Alfred Hickcock olsa ancak bu kadar tasarlayalirdi. Neyse ben daha fazla gidemedim geri döndüm haritayı açtım kendi seçtiğim yoldan gittim. Sabah 5’30 da niksar’da onun kaldığı öğretmen evinin önündeydim. Doktor olduğu için 7’ de kalkıp nöbete gitmesi gerekiyordu. Sabah kahvaltı öncesi kahve içerdi hep ironik bi şekilde. bakkalın açılmasını bekledim. 6 gibi açıldı, classic nescafe aldım iki tane de kağıt bardak. öğtetmen evinin lobisine girdim kızın odasını sorup bir de sıcak su isteyecektim. eleman osura osura uyuyor kıyamadım uyandırmaya. ben de mutfağı bulup suyu kendim hazırladım kahveyi yaptım. hangi oda olduğunu bilmediğimden telefonla arayıp kapıları dinledim illaki sesi gelirdi. ama nerde telefonu sessizdeymiş. uyanmıyor da zalımın kızı. kahve soğudu saat 7 ye çeyrek var, hemen dışarı koştum çiçekçi açılmıştı bi kırmızı gül aldım. geri döndüm kahveyi tekrar yaptım aramaya başladım kızı uyanmadı tabi ama alarmı çaldı 7’de. odasını buldum. uyandığı için çağrımı gördü aradı açmadım kapıyı çaldım. Kapıyı açtı. sonrası işte çığlıklar sarılmalar falan.
ilişkimiz mi? 1 ay daha dayanabildi, sevmemiş meğerse seviyor gibi yapıyormuş.
