işsizliğinin 5. ayına girmiş bünye tarafından yazılanlardır ya da yazılacaklardır neyse ne lan birazdan yazacaklarımdır diyerek direk konuyu bağlamak istediklerimdir. tamam küfretme anlatıyoruz işte. 2007 nin temmuz unda mezun oldum. hemde hazırlığı geçerek okumadan yani 4 yıldada bitirdim okulu. egom tavan yapmış zaten. hani 4 yıl okudum ya allah şimdi bütün bankalar bütün firmalar benim mezun olmamı bekliyormuşta telefonlarım susmayacakmış hissiyatı hakim. bak yine küfredesim geldi neyse güzelce anlatayım. henüz okulu bitirmemin üzerinden 3 ay geçmiş bir bankadan arıyorlar beni bende o sırada diplomayı almaya gitmişim üzerine para verecekleri yerde rakamla 50 tl yazıyla elli tl vermişim okula. neyse telefonum çaldı baktım ekranda "annecim" yazıyor **
-aloğğğ esenss (anne nefes nefesedir)
-hayırdır anne evde engelli atlama mı yaptın?
-kes zırvalamayı seni hedelehüdelebank tan aradılar.arıycakmışsın bu numaradan
-napçaklarmış beni tamam arıyım bakalım
-hedelehüdelebank buyrun
-iyi günler beni aramışsınızda iş görüşmesi için
-a evet esens yarın görüşmek istiyoruz sizinle
neyse sözlük bu sırada ben okuduğum yerde olduğum için görüşmeyi birkaç gün sarkıttık. atladım otobüse geldim. elimde cv m kalbim dumdum atarak girdim şubeye. neyse müdürün odasına girdim.
-iyi günler ben hedele hüdele
-ha evet şimdi mikro krediler için düşündük biz sizi
(sanki ömrü hayatımı mikro kredilere adamışım gibi bir ifade verdim suratıma sözlük. ha o nasıl birşey diyorsan bilemiyorum)
müdürün abidik gubidik bir sürü konuşmalarından sonra
-"aaaa ama sanki nişanlık kızlar gibi oturuyorsun biraz atak olman lazım. (karşısındaki kırmızı rujlu insan kaynakları müdüresini göstererek) bak şu karıya canavar gibi karı bunun gibi olacaksın." demez mi? işte ben sırf adam böyle laubali laubali konuştuğu için reddettim tekliflerini. o yerebatasıca gururum, burnumdan kıl aldırmayışım yüzünden. ha sonra sırf istediğim bir departman diye çok afedersin kıç kadar bir paraya çalıştım. insan o zaman anlayamıyor. halbuki firmanın sana verdiği değer verdiği maaşla doğru orantılı be sözlük. sonra o kıç kadar paraya çalıştığım firmadan ayrıldım. şu 5 aylık süreçte burnum öyle bir sürtüldü ki yere hayat beni öyle bir sınadı ki iş beğenmemek neymiş, burnunun dikine gitmek neymiş anladım. bu yazıyı yazmamın nedenide bir tane bile yeni mezun ya da mezun olacak arkadaşa yararım dokunsa kardır düşüncesidir. neyse sözlük çok içlendim yine. öptm kib bye.
alternatif işler için bilgisayar oyunlarını kullanmaktan, gözlerimi kapattığımda, karşımda oyun sembolleri duruyor ve sürekli olarak bir hamle durumundayım. bu hamle hali de beni o kadar yoruyor ki, kıpırdamak bile istemiyorum...işsizlik depresyona sokuyormuş; anladım.*
