işe yarayacağını düşündüğüm yöntem.
efendim atatürk ne demiş "Sanatsız kalan bir toplumun, hayat damarlarından biri kopmuş demektir.". ben de bu sözün üzerine biraz kafa yorunca bunun güzel bir intihar şekli olabileceğini düşündüm ve sanatla bağımı kesmeye karar verdim. artık ne kitap okuyacağım ne sinemaya,tiyatroya gideceğim ne de müzik dinleyeceğim. hatta heykel ve sergilerin önünden bile geçmeyi düşünmüyorum.
acısız bir ölüm...kim istemez ki.
(bkz: ironi)
