böyle bir dünyada, kakara kikiri yapan insanları görmek. bu durum beni çileden çıkartıyor. ve bu durum beni gitgide toplumdan uzaklaştırıyor. sanki hiç kimsenin derdi yok. sanki dünya güllük gülistanlık. sanki herkes eşit ve sanki hiç kimse ölmeyecekmiş gibi.
evet, gülmek güzel bir şey. eğlenmek güzel bir şey. insanları mutlu gördüğüm zaman ben de mutlu oluyorum ama sanki bazı şeylerin ipinin ucu kaçmış gibi.
ama hiçbir şey güllük gülistanlık değil ki. eşitlik denen şey yok ki, birçok insanın derdi var ve birgün herkes ölecek.
insanlar, bunları bile bile kakara kikiriye devam edebiliyorlar. ve toplum buna sürekli ayak uyduruyor.
evet, toplumdan uzaklaşıyorum gitgide. ve insanların her yaptığı şey batmaya başladı bana artık. insanlarla konuşurken bile zevk alamıyorum. çünkü konuştuğumuz şeyler beni ileri götürmüyor. konuştuğumuz şeyler, yaşanılan sorunları çözecek cinsten şeyler değil.
görmezden gelinen şeyler, beni incitiyor. ve incitmeye devam edecek.
ev arkadaşlarınla aranda problem çıkması sonucu ayrılacak olman; yeni ev bakma telaşı, ev arkadaşı sorunsalı veya yurda çıkma düşüncesi ve tüm bunların finallerden bir hafta önce yaşanması.
3 ay önce türkiyeye gelmesi bile beklenemeden alınan telefonun bozulması
yaz ortasında grip olmak
saçların bir türlü uzamaması
evde tek bir çikolata bile olmaması
hasta hasta kendine çorba yapmak zorunda kalmak.
