hiç tanımadığı , bir daha görmeyeceği insanlara yani çıkarı menfaati olmayan insanlara da iyi davranması.. insanlar günlük hayatta menfaat sirkülasyonuna göre birbirlerine nazik kibar ve rol yeteneğine göre samimi olabilir. bu sizi aldatmasın. samimi rolünü yapabilen bütün rolleri yapabilir.
ama öğrneğin ilk kez gidilen bir kafede garsona karşı davranışı , trafikte yayalara yol vermesi önemli tüyolardır.
bizim ülkemizde eziklik olarak görülebilecek tavırları karakter özelliği olarak istemsizce sergiliyorsa kalitelidir.
hayvan seviyorsa insan, insanı da sever.
merhamet duygusunu, esirgememesi gereken yerlerde esirgemiyor ise, iyi anlamda kalitesini gösterir, esirgiyorsa ve hatta yok ise kalitesizdir, kötüdür. tabii kalite sadece budur diye, diğer noktalar kesip atılmamalı ama, önemli ölçütlerinden biri budur bence.
Duruşundan belli olur o. Oturuşundan bile belli olur. Kalite dediğimiz şey hanımefendi/beyefendi olabilmek ile doğru orantılıdır. Bence. Başka bir ölçüt bulamadım.
Kesinlikle stresli ve sinirli bir anında gösterdiği sabırdır.
Fakat benim en hayranlık duyduğum insanlar, Karşılarındaki insanların konumları, vasıfları, görünümleri, yaşları veya cinsiyetleri ne olursa olsun onları dinlerken, hepsine aynı özen ve alakayı gösteren insanlardır. Karşılarındaki insanın söylediği şey ne olursa olsun, kendisini sanki dünyanın en önemli şeyini anlatıyormuş gibi hissettirmeleri...
Çevremizde "anlatacak ne de çok şeyi varmış" diyebileceğimiz bu kadar insan varken Böylesi bir sabrı gösterebilen insanlara gerçekten hayranım doğrusu.
