ilker yasinli veya mehmet baturalpli herhangi bir maç yeterlidir. 20 dakika içinde elinizde sopa ile bulursunuz kendinizi. olan televizyona olacak diye de hiçbir şey yapamazsınız sap gibi kalırsınız daha çok sinirlenirsiniz. bak gene aklıma geldi ya.
yalnız kalmak ve kafasını dinlemek istediği halde üstüne üstüne gidildiği, sessiz kalmak istediği halde sürekli olarak ağzından laf alınmaya çalışıldığı an.
bilgisayarda oynanılan herhangi bir spor oyununda mağlup olunan andır. maalesef dışarıdan önemsiz bir hadise gibi görünse de oyunu oynayan kişi için ölüm-kalım mücadelesi gibidir.
"şekerim, insan bir bilgisayar oyunundan sonra ne kadar asabi olabilir ki?" demeyin, kişi cinnet getirebilir!
kimseyle görüşmeye, konuşmaya tahammül edemeyeceği, "burasına"* kadar gelmiş bir anında telefonunun ya da kapının ısrarla, "zoaaaaartttt!!" diye çalmasıdır.
herhangi bir kafede neskafesiyle birlikte sigarasını yakıp içemediği an. yaklaşık 1 sene sonra söz konusu olacak.
edit: elbette neskafe değil sigara yakılıyor, anladınız zaten siz. *
bireyin anlam merkezlerine taaruz edilen anlardır.
çıkar merkezli biri için çıkarlarının zedelendiği anndır.
sevgi merkezli bir insan için sevdiklerine dokunulduğu andır.
duyarsızlar için hiçbir zamandır.
