şimdi bazen insan olduğu kişi olmaktan uzaklaşmak ister ya hani. (bilemem hiç düşündünüz mü? ) etrafındaki insanlar birden tuhafmışsın bakar, seni alışık oldukları şekilde görmezler ve bazen yadırgarlar. işte o anlarda insan değişmenin güç bir şey olduğunu ya da engellendiğini hisseder. sonunda büyük ihtimalle vazgeçer. bu tanıdıklardan uzaklaştığında insan değişmek için daha çok güç toplar. temeldeki tuğlalar aynı kalsa bile farklı biri olur, yeni davranışlar, yeni düşünce tarzları geliştirir.
yani diyorum ki bazen uzaklaşmak lazım ali den veli den.
çok doğru öneridir. bir insanın değişmesini üzerinde ki toplum baskısı engeller. aslında çok ama çok değişik huy ve tavırları olan, ilginç denebilecek derecede garip davranan insanlar olmalıydı aramızda ve biz onlara yadırgayan, aşağılayan gözlerle bakıyor olmamalıydık ama bu insanlar bir elin parmağını geçmeyecek kadar az. insanları 'tek tip'leştirme, üzerimizde ki baskıyı arttıyor, bize özgün davranışları yapmamayı çünkü o zaman 'tuhaf' görüneceğimizi beynimize adeta kazıyor. Baskıya dayanamayan biz de ne yapıyoruz? Davranışlarımızı kendimizden bile saklıyoruz. Sırf tuhaf görünmemek, toplumdan dışlanmamak adına.
Bunu çözmek için var olan aşırı ahlaki yapıyı kırıp biraz özgürleşmeliyiz bence ama bu hemen başarılabilecek birşey mi? Tabi ki hayır. Muhtemelen ya daha da kötüye gideceğiz yada bu değişiklik 100 yıl sonra binlerce insanın hayatı mahvolduktan sonra gelecek.
