Sevgi 2 türlüdür. Birinci tür sevgi eşitler arası sevgidir. Ikinci tür sevgi ise eşit olmayanlar arasında olan sevgidir.
Bir bebek doğduğu andan yetişip büyüyene ve kendi ayakları üstünde durana kadar zayıftır. Anne babasının özellikle de annesinin sürekli bakımına ihtiyaç duyar.
Bu bakımın devam etmesi için daha doğum öncesi dönemden itibaren bağlanmayı arttıran hormonlar salgılanır. Bu sebeple annenin bebeğe duyduğu sevgide çıkar yoktur. Anne güçlü bebek zayıf olduğu için bu tip sevgi eşit olmayanlar arasındadır.
çıkarlı çıkarsız sevgi mi olur allasen dedirten önerme.. bi çıkarı varsa sevgilinin, partneri büyük bir yanılgı içindedir.. sevildiğini zannediyordur zira..
insan olmanın gerekleri bir kenara dursun, realizmin temel prensiplerinden biri olarak belirtilir; insan doğası kötüdür. ikili ilişkilerdeki yaklaşımlarınız günlük hayattaki gidişatla, yaşam tarzınızla, elde ettikleriniz ve edemediklerinizle son olarak da kişiliğinizle doğru orantılıdır. çıkar gütmeden sevgiyle yapılan bir çok iş ve davranışın ardında geçmişteki vicdan muhakemelerinin olduğu da bilinmektedir. elbette bu durum bütün çıkarsız eylem ve davranışların arkasında böyle bir durum olduğu anlamına gelmemektedir. başlıktaki ifadeyi başarmayı arzu eden bir çok insan olmakla beraber bunu başarabilen çok azdır. ki onların da kim olduğunu anlamak epey zordur.
işte o zaman geri de kalmış hayatınızda yaşadığınız bütün sevgilerin ne kadar yalan olduğunu anlarsınız. Birde karşılıklıysa bu durum içinizin en derininde yaşarsınız kendi dünyanızı kurarsınız ve içine gerçek olan yalan dünyadan kimseyi almadan sonsuz huzurlu ve hiç bitmeyeceğini bilerek endişesiz yaşarsınız.
kaç kez yapılabilir bilmiyorum sen çıkarsızca seversin o çıkarları için sen çıkarsızca seversin o çıkarları için sen çıkarsızca seversin o çıkarları için sen o sen o sen o sen o ........ çıkarsızca sevebilmeyi kaybettik hükümsüzdür.
Karakterinin kişiliğinin ne kadar yerinde, ne kadar saf ve temiz bir insan olduğunu gösterir. Varsa böyle insanlar takdireşayan doğrusu. Allahım bize de nasip eder inşallah.
Ben yaptım gerçekten yaşımın gereğinden fazlasını yaptım. Hani o yaşta sevgiyi nerden bileceksiniz söze inat ne bir çıkar,ne bir kin karşılıksız samimi içten sevdim böyle hep yanımda olsun beraber olalım beni sevsin bende onu. Her hayalin içinde o olsun.Ama sonuç ne bak olmuyor öyle bir şey ciddiyim bunu çıkar için söylemiyorum Sevgi karşılıklı karşılıksız değer çok verilince her şey bitiyor.
Olmasi gereken sevgidir.Eğer türü sevgi değildir. Mesela, eğer başarılı olursan zengin olursan seni severim,Gibi. Ya da çünkü turu değildir. Seni seviyorum çünkü güzelsin(yakışıklısin). Bunlar kiricidir bana gore. Ne yani zengin olmazsan sevmeyecek misin? Ya da guzelligim geçerse nefret mi edeceksin? Bu boyleyse çıkar vardır işin içinde. Çıkarsiz olması için rağmen turu sevgi olmalıdır. Seni her şeye rağmen seviyorum...
bir başarı ya da hedef olmamalıdır. insanoğlu bu şekilde düşünmeye müsaittir ancak yapısı gereği bunu istese de başaramaz. en fazla çıkarsız sevgiye yakınsarız o kadar. bunun yerine insan olduğumuzu önce kendimize sonra karşımızdakine hatırlatarak başka bir pencereden bakmayı deneyebiliriz. bu pencerenin ötesinde ise bir insanı çıkarsız sevmeyi başarabilmekten çok belki de ileride güzel meyveler vermek üzere olgunlaşmaya çalışan zavallı bir sevgiyi hiç sorgulamadan ve bu süreci sonsuza kadar elinizde bir çubukla takip ederken onu dürtmeye de çalışmayıp elinizden geleni ardınıza koymamak yatar.
şuna benzer;
Diyelim ki açlıktan ölüyorsunuz,mutfakta malzemeler eksiksiz, çok sevdiğiniz ve zahmetli bir yemek yapmaya başladınız. Üstelik yemeğin tadını hatırlayıp, yaptığınız süreçte birçok hayal kurdunuz. Yemek pişti, yiyemiyorsunuz. Şimdi düşünelim, sizi asıl ilgilendiren yemeğin tadı mı, yoksa hazırlama süreci mi? Yoksa bir başkasının aşçılığınıza sitayişleri mi?
Birini çıkarsız sevmek daha fazla acı doğurur. Voltaire' in dediği gibi akıllı insan keyif peşinde koşmaz, beladan kaçar. Gözünüze en az acı çekeceğiniz şeyi kestirin. Her alanda. O zaman da heyecan yoksunu ot gibi bir şey olunuyor. Ama zaten hayatın hepimizi getireceği son nokta budur.
Gerçek sevgi zaten bişey beklemeden seçmektir. Çıkarsız sevmek onu özüyle kabullenişinizdir. Anaç ruhluyum sanırım ama beklentim sadece sağlığı huzuru bozulmasın. Onu mutlu görmek benide mutlu ediyor çünkü.
