ayrıca siyasetçilerin en büyük korkusudur. çünkü bilirler ki halk uyanırsa planları işlemez, işler istedikleri gibi yürümez. adımlarını ona göre atarlar... yalanlar söylerler mitinglerde, ninni zanneder halk. erzaklar, yiyecekler dağıtırlar, mama zanneder halk. bir insan, bir halk uyanmasın diye yaparlar bunları. çünkü bir insanı uyandırmaktan korkarlar.
uyanan kişi afyon patlayana kadar terör estirenlerdense normal olan hal.
terör estirmek derken mecazi anlamda yani.
sanmıyorum ama; hani yazarlarımızdan anlamayan olur deyü deyü.
hayat ne güzel; kuşlar, böcekler, renk renk kelebekler falan...*
vapurları unutmamak lazım ama.
askerde nöbetçi çavuş veya onbaşı olunca uyandırma korkusundan eser kalmaz. sivile dönünce insana saygı duygusunu yeniden kazandığınız için tekrar insanları uyandırmaktan çekinmeye başlarsınız tabi. *
korkular arasında en tatlı olarak göze çarpandır... parmak ucunda yürürsünüz, odanın kapısını açıp-kaparken daha bir özenlisinizdir, hatta o derece ki zemini ahşap olan evlerdeki o gıcırdak ve ibne tahtaya basmamak için mayın tarlasında gibi hissedersiniz kendinizi. ama tüm bu çabalara rağmen bir sakarlık ile ortalığı yıkmanız da mümkündür bu gibi durumlarda... işte o zaman kalp atışlarınız hızlanır, göz bebekleriniz irileşir ve korkulan şey başa gelmiştir... he eğer ki tüm bu patırtılara tepki olarak "ııııh" diyerek sağından soluna döner ise ilgili kişi derin bir "ohhh" çekersiniz ve vücudun düzeni çabucak normale döner... kalp atışlarının devri ağır ağır aşağı doğru bir ivme kazanır, olağanca açılmış olan göz kapakları normal seviyeye iner ve göz bebekleri eski halini alır... öyle bir durum işte...
