kişinin bütün hayal yapılarının kolonlarına konulan dinamitlerin patlatıldığı andır. en kötüsü de kişinin kendi kendi kendine kaybettiğini kabullenmesidir. ne bileyim yahu kısacası yıkımdır.
tümden kaybetmek.. gözlerini kaybedersen, görmezsin; sözlerini kaybedersen, susarsın; ama tümden kaybedersen, bitersin...azar azar da değil hem de, birdenbire bitersin. toz olur dağılır etrafındaki herşey. kuş olur uçar söylenen sözler. sır olup gider tüm anılar. nefes alırsın ama ölüsündür. o an bir daha hiç o kadar acıtamaz, bir daha hiç gidemez o, bir daha hiç sevemezsin sen...
kişi sizin için fazlasıyla değerliyse ve tabiri caizse bittiğiniz, yandığınız, kül olduğunuz andır. bir daha onu göremeyeceğinizin, onunla iki kelime konuşamayacağınızın, gülümseyişinin içinizi ısıtamayacağının kafanıza dank ettiği andır. acıdır.
