Hiç istemediğim bir şeydir. insanı tanımak yüktür insana. Samimiyetle aynı şey değil bu. Sevdiğin biriyle samimi olmak güzeldir ama tanımak bazen canınızı yakar hatta çoğu zaman gaddar da.
Matruşka bebek gibi üst üste giydiğimiz maskelerimizin varlığında oldukça zordur. Tanıdım sandığınız insanı aslında hiç mi hiç tanımadığınızı da görebiliyorsunuz.
Gerçekten çok uzun bir süreç ve irade gerektirir. Valla yeniden birini tanıyıp hayatima almayi onu kabul edip kendimi tanıtıp karakterime alıştırmayı düşününce yeniden birini tanımaktan soğuyorum, ugrasasim cabalayasim gelmiyor içim çekiliyor böyle.
Çok uzun yıllar süren bir sürece tekamül eder. Bu sene öğrendiğim belkide en önemli şey bu oldu, beraber güldüğün eğlendiğin masum bildiğin veya çok yardımsever gözüken çevresinde saygınlığı olan insanların içinde birikmekten kokuşmuş çöplerinin kokusunu duymaya başladığın bir an. Tüm bu sözde iyilikler, Yalanlarını hasetlerini bencil isteklerinin yalnızca bir örtüsü oluyormuş . Ne kadar sürerse sürsün onlar devam eder belki yıllarca buna. Kendi bile inanmıştır, siz Farkedene kadar belki hiç fire vermeden sonsuz bir güven duygusu içinde sırtınızı yaslayabileceğiniz biri olduğunu düşünürsünüz. Dışardan kötülük duvarları ören insanları fişlemek çok kolaydır. Basitliği ucuzluğu sağlam iyilik timsali duvarlarıyla ne kadar örse de, içinde biriken pislikler elbet birgün o duvarlardan sızmaya başlıyor. Siz de o gün büyümenin siyah beyaz kadar kolay seçimlerle olmadığını daha iyi anlıyorsunuz.
uzun zaman alan süreçtir. Öye bir iki konuşup görüşmeyle insan karşısındakini tanıyamaz. Ben insan sarrafıyım adamın gözünden yedi göbek huyunu suyunu bilirim diyen insan muhtemelen iyi atıcıdır. Öyle kolay değil insan tanımak. Bazen seneler sonra hiç bilmediğin bir huyunu görürsün karşındakinin de inanamazsın.
Gözlerinin içindeki sonsuz boşluğa girmek
Korkmamak gitmektir gidebildiğince derine
içerde bir yerde ondaki onu görebilmek
Çıkartıp dışarıya koyabilmektir yerine
Duygularını hissetmek gözlerine bakınca
Ne demek istediğini gözünden anlamak
Seninde canın yanmalıdır canı yanınca
Öyle kolay değildir bir insanı tanımak
Saygı duyabilmektir sevmediğin yönlerine
Ne zaman susup konuşacağını bilmektir
Girebilmeli en güzel şekilde dünlerine
Kalmak zor, kolay olan mazide yitip gitmektir
Akıl alıp vermek, hissetmektir eksikliğini
Saçmalasa bile çoğu zaman darılmamaktır
zorlanmadan anlayabilmektir sessizliğini
Konuşacak konu kalmayınca sıkılmamaktır
