ne yaparsak yapalım, bir gün mutlaka şaşırtacaktır bizi, hemen ardından da klasik cümleyi kurarsın
"yok azizim, insanları tanımak zor."
yaa, dememiş miydim. *
işte bu sorunun cevabını vermek çok zor olduğundandır ki dünyadaki en pis işlerden birisidir psikoloji. insan davranışlarını inceler ancak hiç bir zaman kesin sonuç vermez. bir insan'a her tokat attığınızda aynı tepkiyi alamama ihtimaliniz çok yüksektir... velhasılı kelam zor iştir insanları tanımak, anlamak, onlara güvenebilmek...
her türlü çabayı boşa çıkartacak olan girişimlerdir.
lan anlayamadım ben bu insanoğlunu bir türlü, ne bu birbirini anlama hatta çözme çabası.
Ben daha beş dakika sonra ne yapacağımı kestiremezken, millet bir yaşamın bütününü anlamaya çalışıyor.
kimseyi anlamak umrumda değil, beni anlayan varsa beri gelsin. gelsin de bir zahmet bana da anlatıversin..
karşınızdakinin gerçekden insanlığını öğrenmek isteniliyorsa başınızın sıkıştığı bir anda, arkadaşlığınızı kullanması gerekir, kendisinin yapması değil yaptırması ile tanırsınız bir kişiyi, ki kişinin kendisi değil çevresinin övmesi gerekir, üslüp budur...
hiçbir şeydir. o insan zamanla kendini size açacaktır. yaparsanız uygun ortam hazırlayın gerisi zaten gelecektir. hiç kimse kendini uzun süre saklayamaz.
çıklarlarını açığa vurmasını sağlayın. o zaman tamamen savunmasız olacaktır. onu tanıyabilecek imkanı kendi elleriyle verdiğinden ayrıca bir içsel travma geçireektir.
