zor zanaattır.
başıma fazla gelmedi ama gelenler var.*
***
karakteri uymayabilir, giyinişi, hareketleri...
ama insan aşık olurken bunları sorgulamaz.
sorgularsa aşık olamaz zaten. konu zaten sevmekti değil mi fuck.
yandı devreler!?!?!?
***
gözlerini sevmek, başkasına baktığını bile bile.
ellerini sevmek, başka tende avuçlandığını bile bile.
saçlarını sevmek, başkası için düzleştirilse bile.
şu kalp vücut bulsa da dillense; ne sen kalırsın ne başkası.
köpek olur kapımda yatarsın, başkaları da maması.
zordur...
gene de seversin ama artık mutlu olamayacağını bilirsin.
ilk başlarda "olduğu gibi sevmek" tir zaten seni cezbeden, ve eğer zaten böyle bir cezbe kapılmışsan...
ama rutine döndükten sonra sen o nu, o seni...
"biz" yapmaya çalışır.
o gün mutsuzluk start verir.
dört nala koşarsın, nefrete doğru...
en sevdiğini incitmenin yaşattığı hayal kırıklıkları kaplar hayatını...
zordur, gereksizdir...
ama o 3-5 an yok mu?
ömre bedeldir,
yine de yetmez, "ben" olabilmek, "aşk" tan bile büyüktür...
