Yapılabilecek en büyük kötülüktür. Olması mümkün olmayan şeylerin olmasını çok istediğizde ve birinin çıkıp "olur lan, niye olmasın" demesiyle gerçekleşen durum. Ama olmayacaksa olmaz. Azıcık gerçekçi olun. Bizzat yaşadım ben bunu ve nacizane bir tavsiye verecek olsaydım bütün insanlığa, mutlaka bu konuda olurdu. Hayal içinde yaşamayın derdim, bakın ben bok içindeyim.
bir masala inandırmaktır.
gerçek yaşamda her hayatın bir çapı vardır.
düzenin taşları sen daha doğmadan yerine oturmuştur.
elinde belli bir gücün yoksa ne yazık ki kapasitenin gerektirdiği işi bulman bir mucizedir.
biz sevmeyi beceremeyen bir toplumuz.
ne yazık ki kendimizi prens ya da prenses zannederiz.
kadınımız da erkeğimiz de ilişkiye bu kadar yabaniyken bunlardan aşk hikayesi çıkmasını beklememek lazım.
erkek kadından kendi gibi olmasını kadın da erkekten kendi gibi olmasını bekler. işin içine roller karışır, kültür de eklenir ve tam bir bir arapsaçı olur. neden bu eziyet diye sorarsanız aslında ben de anlamış değilim.
bak şimdi canım:
üzgünüm o adam sana sürekli olarak güzel sözler söylemeyecek.
yaratılışından mıdır, bu ülkenin kültüründen midir paldır küldür dalacak sırça kalbine hazır ol.
bir bakmışsın paramparça.
dön bak çevrene herkes aynı hikayeyi anlatıp, hayal kurup yalana inandırıyor kendini.
hayat gailesi sarmış kimini kendini bile unutmuş.
aslında çoğu zaman mutluluk sandığımız şey gerçek olamayacak hayallerimiz ve biz bunun farkında değiliz.
inanmak istemiyoruz ya da aklımız hep küçükken bize anlatılan o idealistçe mutlu hayatlarda.
