genellikle aileleriyle yasayan ve yemek yapma zorunlulugu olmayan tum insanlar mutfaga yemek yemek disinda ugramazlar. ne zamanki sevgilileriyle bir eve tasinirlar veya tek baslarina yasamak zorunda olurlar, iste o vakit sonun baslangicdir. sevgili de yemek yapmayi bilmiyor veya tek basinaysaniz, basta butcenin yettigi kadar disardan yenir. daha sonra ufaktan basit seylerle baslanir, makarna, yumurta, tavaya yag dokup basit bir et kizartmasi gibi. agiz tadi ve midesi iyice bozulan insan careyi sulu yemekte arar. baslangic olarak patatesle baslanir, daha sonra kabakti, patlicandi, fasulyeydi gider. ve en sonunda insan kendini internetteki yemek tarifi sitelerinde bulur. artik ne disarda yenilen yemek ne de yapmasi basit ama tatsiz dondudurulmus gidalar insana kendi yaptigi yemegin lezzetini vermez. basta abi yemek nasil ogrendin sorusuna, hocam hepsini atiyorum tencereye suda hasliyorum cevabi verilirken daha sonrasi, is abartilarak ana yemegin yanindaki garniturlere kadar gider. kisacasi yemek yapmayi bilmeyen insan yoktur, yemek yapmak zorunda olmayan insan vardir.
başka bir insanın yapılan yemekleri zevkle yemeye başlaması kadardır. ondan sonra süreç sona erer ve severek devam edilir yemek yapmaya.
"en iyi yaptığın yemek hangisi?" sorusuna her zaman hazır çorba diye cevap veririm. çünkü insanın yemek yapmayı sevmekten soğutur bu soru. çünkü soranın beklentisi asla sizin sevdiğinizle eşdeğer değildir ve onu asla memnun edemeyeceksiniz demektir. bunun için hazır çorba, iki taraf için de hayal kırıklıklarını engeller. siz hazır çorba dediğinizde, yapacağınız yemeği yemeyi bahane eden insan ona razı olacaktır. yani beklentisi sürtünecektir yerlerde. kontrol mekanizması böyle bir şey. etrafınızda dönen olayları ve insanları kontrol altında tutmak istiyorsanız tabi. ya da bunu istemiyorsunuz ve akışa kendinizi kaptırmak istiyorsanız siz bilirsiniz. ama o zaman başkalarının istekleri ve zevklerine göre yaşamayı kabul etmiş olursunuz. bunu bir düşünün derim.
bazen daha çocukken en yakın arkadaşınla elmaları rendeleyip şeker vb. malzemeler katarak ocakta pişirme ile başlanır bu sürece.
bazen de can sıkıntısıyla başlanır. internette yemek tariflerine bakıp her göze güzel görüneni yapmayı istersin ve sonrasında bu bir ilgi alanına dönüşebilir.
zorunluluk değil, keyifle yapıldıkça sevilir yemek yapmak.
