Bir insana yapılacak en büyük kötülük onları imkansız şeylere inandırmaktır. Beklenti yaratırlar kendi hallerince, ve olmasını çok isterler ama bir türlü olmaz ve hayata tamamiyle küserler, hiç birşeye inanmazlar, hatta bütün inançlarını kaybederler.
doluyum bu konuda sözlük.
bir insanı satmaktır. sağ gösterip soldan vurmaktır. siz o adama yıllarca kardeşim dersiniz, sonra bir olay olur farklı şehirlere gitmeniz gerekir, onun yeni arkadaşları olur, sizin yeni arkadaşlarınız olur. siz onu hiç unutmazsınız ama yıllar geçtikçe onun sizi unuttuğunuzu anlarsınız. diğer arkadaşlarla olan canım cicim muhabbetleri, aşkımlar, böceğimler derken yavaş yavaş o adamdan soğumaya başlarsınız ve bunu ona söylersiniz. o size trip atar ne saçmalıyorsun sen, diye laflar eder sizde son bir şans verirsiniz ama bu adam bunları yapmaya devam eder sizde dayanamazsınız kapıyı çarpar gidersiniz ve biliyor musunuz arkanızdan gelmez veya koşmaz. diyeceği tek şey "sana bunları anlatmaktan yoruldum." olur...
bir insana yapılacak en büyük kötülük, ona ümit verip, güzel sözler söyleyip onu seviyormuş gibi yapıp duygularıyla oynamak, sonrada siktirolup gitmektir. verdiği ümidi geri alan, aldığı ahı da güle güle kullansın...
hiç kimse bilememiş. ne zeka gerisi insanlarsınız. mantıksal açıdan bakacak olursak bir insana yapılabilecek en büyük kötülük o insanın yaşama hakkını elinden almak, yani öldürmektir. zaten yaşamın içinde bahsettiğiniz her şey var,tüm iyi kötü duyguları barındırıyor yaşam. siz onu bundan mahrum bırakarak en büyük kötülüğü etmiş olursunuz.
Aşını, işini, eşini (hain bile olsa eş, devletin işi değil) elinden almak. Haksız yere Ekmeğiyle oynamak. Bunu yapanın vay haline. Yatacak yeri yok bu tip şerefsizlerin.
