insanlara güvenmekten farklı olarak; yaşanan onca seneden, edinilen onca tecrübeden sonra sadece bir insana güven beslemektir. duyguların, isteklerin sadece onla paylaşılmasıdır. " babana bile güvenmiceksin oolm " diyenlere inat; olması gerekendir.. *
bir insana güvenmek yerine, en çok kendine güvenmeyi tercih edilmelidir. tabii ego şişmesi yaşamadan. kendine güvenmekten sonra, yavaş yavaş ama herkese değil yine, gözünüzde kestirdiğiniz birine güvenmeyi korkmadan ama çok kaptırmadan yine güvenebilirsiniz. çünkü kendinize güveninizi kaybetmediğinizi varsayarak , karşıda ki kişi, ne kadar uğraşırsa uğraşsın çok zarar veremez size bu sayede.
Yüzlerce kez test edilmiş sertifika almış araçlara güvenmezken, insan gibi kompleks bir varlığa güvenmek zordur. Bana göre insanlar da birbirlerini araç olarak görür. Nasıl arabaya güvenip uçuruma kadar sürüp fren yapmıyorsan, insanların da güvenini test etmek için zorlamamakta fayda var. Riski azaltmanın yolu ucuz araç gibi ucuz insanlarla takılmamaktır. Sonrasını da kadere bırakıp, uçurum kenarlarında çok gezinmemektir.
Her insanın aradığı; verecek güçte olmadığı bir olgu ....insanın yaşamını mutlu bir şekilde sürdürebilmesi için karşılanması gereken hayati bir ihtiyaçtır. sadece bir kez kaybedilir, ikinci bir şansı vermez insana... sonrasında içinde hep "acaba" lar kalır... güven sevginin suyu mineralidir. sevmek için güvenmek gerekir. güvensiz bir hayat insanları yalnızlaştırır, ve ne yazık ki günümüzde güvenebileceğimiz insan sayısı çok az, belki de yok denecek kadar....
Turkcell'den ''Sana Özel'' diye gelen mesajın aynısını arkadaşımın telefonunda da gördüğümde anlamıştım bu hayatta kimseye güvenilmeyeceğini.. Gibi gibi.
bu insan babanız dahi olsa güvenmeyin... sonra milyarlarca borç için icra gelir g.t olursunuz... mahkeme kapılarında elinizde telefonla o güvendiğiniz p.ci ararsınız ama g.te giren şemsiye açılmaz...
