kendisidir.
çünkü zihnine, yüreğine, hissettiklerine ve ruhuna en yakın olan yine kendisidir.
yalnızlığında kendi kendine konuşması belki de bu yüzdendir.
arada kan bağı olmaksızın onunla acı tatlı pek çok anıyı paylaşmış ve paylaşan, katlanmak zorunda olmadığı halde ona katlanan, çoğu zaman o daha konuşmadan onun aklından geçenleri anlayandır. belki çilingir sofrasında kadim bir dost, belki dizlerinde ağlanılan bir sevgili.
