bir gün yeterince param olduğunda dernek kurucam. ev ev dolaşıp, bizzat kendi gözlerimle gördüğüm ihtiyaç sahiplerine yardımda bulunucam. arkadaşım yok ama param olduğunda arkadaş da edinirim. işte onlara da zorunlu yardımda bulundurtmayı düşünüyorum.
eminim sizler de iyi insanlarsınız. inşallah meslek sahibi olanlar ömürlerini ellerinde geldiğince hayır işlerine vakfederler. dini, siyasi bir gerekçe yahut popülerlik kaygısı olmaksızın insan olmaktan kaynaklı bir sevktir efendim bu.
Bu güne kadar yaşadıklarımı göz onu Ne alarak söylüyorum . Insan başkaları için değil, kendi için yaşamalı. Annem üzülür, yok babam vs. Derken bir bakmışsınız kendinizi unutmuşsunuz. Herkesi sevmeli, ama fazla da fedakarlık yapmamalı.
inançlı ise ahirete, birisini çok sevmiş ise ona, ailesine çok değer veriyorsa ailesine, idealleri varsa onları gerçekleştirmeye, insanları çok seviyorsa insanlara, hayvanları çok seviyorsa hayvanlara. hiçbirisi yoksa kendisine. hepsine biraz biraz dersen hiçbirisine yetişemiyorsun hep eksik kalıyor. mecbur seçeceksin birkaçını. hayat kısa ve çok hızlı akıyor. ve boşa geçirilemeyecek kadar değerli.
Bir insan ömrünü hiçe vermeli hiç onu sarmalı insan hiçliği tanimali.hizligin aslında isminden ibaret olduğunu anlamalı kendine ona birakmali. Hiçlik insanı sardiginda ona yaşamayı ayakta kalmayı ve ruhunu arındırma yıl öğretir. Hiçlik insanı sardiginda nelere kadir olduğunu öğretir.
Belli bir yaşa geldiğinde hala hayatını düzene oturtamamışsan ( ben gibi) o zaman işinzor ama ; daha hayatın başları benim için diyorsan önce tahsiln i bitir sonra bir iş, bir eş ve mutlu bir tuva kur çocuklar olunca da onların geleceğine verirsin kendini.
kendini diğerlerinden ayıran özelliğine. O özelliğe kendini verip daha da derinleşmeye çalışmalı. Bu şekilde yaşam kalite kazanır, kişi de bunun hazzıyla yaşar.
bir insan ömrünü ideallerine vermeli. kendisini bulacak ve anlamlı bir şekilde yaşamak için kendisini tanımalı sonra da belirlediği idealler doğrultusunda yola çıkmalı.