zülfü livaneli' ye ait bir türküdür. hasret gültekin' den dinlemek adamı perişan eder. sözlerinde yer alan mesajlar türkünün ruh halini yansıtmaktadır. sözleri şu şekildedir;
bir insan ömrünü neye vermeli ?
tükenip gidiyor ömür dediğin
yolda kalan da bir yürüyen de bir
savrulup gidiyor ömür dediğin
yolda kalan da bir dostum yürüyen de bir
savrulup gidiyor insan dediğin
yüreğin ürperir kapı çalınsa
esmeyen yelinden hile sezerler
künyeler kazınır demir sandıkta
harcanıp gidiyor insan dediğin
künyeler kazınır demir sandıkta
harcanıp gidiyor insan dediğin
dışı eli yakar içi de seni
sona eklenmedi önce gideni
ayrılık gününün kör dereleri
bölünüp gidiyor nehir dediğin
ayrılık gününün dostum kör dereleri
bölünüp gidiyor nehir dediğin
bir insan ömrünü neye vermeli
paramı onur mu kaç dikenli yol ?
ağacın köküne inmek mi yoksa ?
çırpınıp duruyor yaprak dediğin
