2 kere diyenini duydum lakin ne kadar sağlam kaynaklardı yorum yapamayacam.
şahsi fikrim aslında insanın sürekli aşkı yaşadığıdır. Sadece ilk tattığın zamanki gibi değildir tadı. Giderek de azalır ya da değişir işte.
Bu da örnek: ben
2 kere aşık olup 1 kere birini gerçekten sevdim.
Herkes tarafindan "bir kere"diye cevaplanir.Dusununce kabul edilebilir.Aski insan birkere "yogun "yasar.digerleri okadar yogun olmaz.Belkide bize oyle gelir.Askin buyuklugu ayrilik sonrasi yasanilan "ask acisi"ile anlasilir.Ne kadar cok aci okadar buyuk ask.Bazilari ise sipsevdidir.Her gordugunu sevdigini ve asik oldugunu sanir.Bide bunu aciklarken "Ben aska asigim ,sevmeyi seviyorum "diye kivirir.Sipsevdiyim ben ,guven olmaz bana bugun seni severim yarin baskasini diyecegine.Oysa bir asktan vazgecmek ne kadar zor ise ,o ask okadar buyuktur,gercek ask budur.Kisi kendine sormalidir"Bugune kadar hangi asktan vazgecmekte cok zorlandim, cok aci cektim yinede vazgecmedim"??? cevap kim ise o senin gercek askindir.Bi dostumun dedigi gibi "insan sevdigi icin ölmeliymis.ölmeli,ölemedim,beceremedim ve kaybettim".iste o ölmek istedigin,vazgecemedigin,kaybetmekten olesiye korktugun,gozlerinin icinde kayboldugun,onsuz nefes almakta zorlandigin ask var ya o "gercektir".digerleri ise" yanilgi".
gelenin performansına bağlıdır. eğer gelen, gideni aratmaz ve yerini doldurabilirse sayı beşleri, onları hatta on beşleri bulabilir. platonik olanları saymıyorum bile. düşünün yani.
